    |
Rock Eddy Bluff B&B De voordelen van een herbergier zijn
|
   
|
Elke keer dat we thuiskomen, zijn de ervaringen rijk! Na elk avontuur ontdekken we nieuwe facetten van het menselijke landschap, en komen we terug opgewonden, gestimuleerd en verwonderd. Maar hoe kunnen we ons permitteren om vaak te reizen? We zijn bescheiden herbergiers, wonend in een landelijke retraite in het hart van Amerika. Ons geheim ligt in de manier waarop we ons leven structureren: we geven avontuur voorrang boven nieuwe auto's en luxe boten, en kiezen voor een soberder levensstijl.
Dit voorrecht is het resultaat van vele bewuste beslissingen die we elke dag nemen. Bovendien vertrekken we zachtjes naar het buitenland, terwijl we ontsnappen aan wat veel Amerikanen beschouwen als een verplichte reisstijl. Als herbergiers hebben we meer tijd in de wintermaanden, wanneer de reiskosten het laagst zijn. Dat is het ideale moment om te vertrekken! Tijdens de rustigere maanden wisselen we uit en bezoeken we onze collega-herbergiers. Dit is een bevoorrechte tijd om nieuwe plekken te ontdekken.
"We hebben onlangs weer een van onze reisdromen waargemaakt: de trans-Canadese spoorweg, een juweel van Noord-Amerika. Daarna hebben we de kleine wegen van Frankrijk verkend, weg van de drukte van Parijs. Onze kleine rode Citroën heeft ons door pittoreske dorpjes aan de Seine geleid. We bezochten onze collega-herbergier Philippe in een regio die we zonder onze verbinding over de continenten nooit zouden hebben verkend. We hebben ook uitgewisseld met andere herbergiers in de Verenigde Staten en in twee andere buitenlandse landen. Onze levensstijl stelt ons in staat om deze unieke ervaringen te beleven, zoals onze twee weken in een onafhankelijk huisje in de Schotse Hooglanden, gedeeld met vrienden die we ontmoetten tijdens hun verblijf in ons eigen huisje.
Onze Franse vriend en herbergier, Philippe, is een expert op dit gebied. Leer van zijn ervaring. Momenteel is hij net terug van een verblijf van meerdere weken in Australië, na eerder Amerika enkele weken te hebben verkend. Bij elke reis verblijft hij bij andere herbergiers in het kader van uitwisselingen, leeft hij dicht bij hen, maakt hij vrienden en deelt hij zijn avontuurlijke geest. Zijn benadering is simpel: in het begin, toen hij naar uitwisselingen in de Verenigde Staten zocht, selecteerde Philippe eenvoudigweg enkele interessante herbergiers uit de lijsten die online beschikbaar waren. Hij stuurde hen een e-mail waarin hij zijn wens om verblijven uit te wisselen uitdrukte en vroeg of ze geïnteresseerd waren. Bovendien heeft hij een rijke en complete website waar hij meerdere van zijn uitwisselingservaringen vertelt, evenals een brief waarin hij uitwisselingen voorstelt met andere herbergen. Philippe is een geweldige gastheer en een geweldige gast!
We ontmoetten Philippe voor het eerst toen hij een week bij ons verbleef in de winter tijdens een uitwisseling tussen herbergiers: wij zouden verblijven in zijn pension "L'Etoile" in Frankrijk, en in ruil daarvoor zou hij tijd doorbrengen op ons landgoed "Rock Eddy Bluff Farm" in Dixon, Missouri, Verenigde Staten. Een jaar later waren we op onze beurt bij hem.
Het is essentieel om te zeggen hoezeer we Philippe waarderen en een grote achting en diep respect voor hem hebben. Philippe is moedig, integer, intelligent en gemakkelijk in de omgang. Hij voelt zich op zijn gemak bij anderen, is nieuwsgierig en open van geest. Zijn Engels is doordrenkt met een sterk Frans accent, maar dat weerhoudt hem er niet van om zich te interesseren voor anderen zonder zich te laten remmen door culturele barrières of dogma's.
Wanneer hij Amerika bezoekt, zal Philippe zijn ware zelf tonen, en ik ben ervan overtuigd dat hij dezelfde authenticiteit van u zal verwachten. Wees uzelf en geef hem de kans om uw leven op een persoonlijke manier te ontdekken. Toon hem uw dagelijkse bezigheden, de mensen waarmee u in contact staat, en deel met hem verschillende ideeën dan waaraan hij gewend is.
De opmerkelijke gebeurtenissen in zijn leven illustreren het soort man dat hij is. Philippe vond school niet leuk, vertelde hij ons. Hij wilde zich in het "echte" leven storten en vroeg zijn vader, een freelance journalist uit Brussel, om toestemming. Die zei: "Als ik zie dat je in staat bent om goede cijfers te halen, dan sta ik het je toe." Philippe slaagde gemakkelijk voor zijn examens, en op veertien en een half verliet hij de school om zich volledig in het leven te storten.
Hij werkte een aantal jaren op biologische boerderijen, daarna in de bouwsector in Frankrijk en België. Later verkende hij Peru, Australië, Griekenland en de Verenigde Staten.
Op 16-jarige leeftijd fietste hij alleen door Frankrijk, en op 17-jarige leeftijd van Brussel naar Athene om deel te nemen aan een milieu-demonstratie voor de bescherming van de Middellandse Zee. Een jaar later ondernam hij een andere fietstocht naar Scandinavië. "Fietsen was voor mij de ideale manier om ver en goedkoop te reizen terwijl ik vrij bleef", vertelde hij me.
Op 21-jarige leeftijd besloot Philippe, na een tv-reportage, om op zoek te gaan naar goud in Californië. Hij sprak nauwelijks Engels en nam een vlucht naar New York met zijn broer Michel, waarna ze liftten naar Noord-Californië. Onderweg leerde hij wat Engels. "Als je gedwongen wordt te leren, leer je", verklaarde hij. Een van de eerste zinnen die hij oppikte was: "Hands up!" - een uitdrukking die hij snel begreep toen hij met een pistool werd geconfronteerd. Een automobilist had hen meegenomen op de snelweg in een gestolen auto en ze brachten de dag door in de gevangenis. Wat een avontuur!
In Arcata, aan de Pacifische kust, ontmoetten ze John, een voormalige Vietnam-soldaat, die elke dag van 14:00 tot 16:00 dames ontving in een unieke setting: een groot bed gevuld met water. Getatoeëerd, sterk en een heer, hij deed er alles aan om deze dames gelukkig te maken. John kende een zekere Brian Hill, die goudzoeker was in Eagle Creek.
Na een paar dagen vonden Philippe en zijn broer hun weg naar goudzoekers die verdwaald waren in het Redwood-woud, waar ze in zelfvoorziening leefden in hutten met sequoia latten daken, omringd door hun paarden. Om ze te bereiken, moest je de waterstromen Willow Creek, Denny en vervolgens het pad naar Eagle Creek volgen, waar iedereen Brian kende.
Eenmaal ter plaatse ben je "in een andere wereld. Hier moet ik mezelf bewijzen, me aanpassen, groot denken, mijn vooroordelen vergeten... Alles wordt weggevaagd, ik moet vooruit, niet wachten op anderen en creatief zijn om een plekje te vinden. Iedereen hier maakte deel uit van de speciale eenheden in Vietnam, ik voel dat de ervaring geweldig gaat worden. De schoonheid van de natuur met zijn ruwe, gezonde en genadeloze kant". Wat kan een 20-jarige vol energie en klaar om iets anders te zien nog meer vragen?
"Het eerste goudklompje van 1,5 cm bij 2. Goud zoeken geeft een ongelooflijke kracht. Ze wilden zien wat ik waard was. Op een nacht rook ik een joint van de door hen geteelde marihuana en dronk ik een halve fles wodka. Ik was high, maar ik was in goed gezelschap. We jaagden op beren of herten, daarna het grote vuur en de sauna's op de heuvels met de hippies, goudzoekers, kinderen van acht of negen jaar naakt op paarden zoals indianen.
Dit zijn de laatste woorden van Philippe, eigenaar van L'Etoile Maison d'hôtes, neef van Jack London. Hij bracht een groot deel van de nacht door met ons vertellen dat de 20e eeuw nog steeds lijkt op de cabaret van de laatste kans. De vloek van Jack London's pub. De Greco-Belg praat als een schrijver.
Op 30-jarige leeftijd reisde hij samen met zijn partner, drie paarden en twee honden 650 kilometer door Frankrijk gedurende 2 maanden, langs de GR-wandelpaden, slapend in boerderijen of onder de blote hemel. Philippe bracht een jaar door met het verzorgen van zijn twee paarden en zijn hond als een echte cowboy, en hij maakte van de gelegenheid gebruik om te leren een paard te beslaan, een Texaans zadel te maken, een pakzadel, chaps, enzovoort.
Totale onderdompeling in deze kans aangeboden door zijn vriend Olivier, die hij ontmoette in een klein dorpje in de Cevennen. Olivier runde een boerderij-herberg, waar hij af en toe wandelaars ontving in een grote slaapzaal en hen zijn table d'hôte aanbood. "Ik voelde me betrokken", zei Philippe; dit was precies wat de voormalige goudzoeker nodig had!
Tijdens deze reis ontdekte Philippe het Hotel Ranc, dat toen te koop stond in La Bastide-Puylaurent. Hoewel hij weinig geld had, verklaarde hij meteen: "Dit is mijn pension!" "Wat drijft u om deze keuzes in uw leven te maken?" Deze vraag heb ik meer dan eens aan Philippe gesteld. Elke keer is zijn antwoord hetzelfde. "Ik kies niet, het leven kiest", antwoordt hij in zwaar geaccentueerd Engels.
Hier is een beschrijving van Philippe door Nicholas Crane, een Engelse schrijver die Europa rondreisde langs paden die hem voor de deur van L'Etoile brachten.
Het Hotel Ranc werd een vakantiehuis voor oud-soldaten die in Algerije dienden (FNACA). Het is nu een mooi pension, gerund door de jonge en imposante Philippe Papadimitriou, een Belgisch-Griek wiens grootvader ooit eigenaar was van het Hotel de Paris in Caïro. "Het was intuïtie, geen wetenschap", lachte Philippe. "Voila!" door Tom Corey
A High Sunny Place. Het boek kan worden verkregen via de volgende webpagina: https://www.lulu.com/spotlight/rockeddy
Bezoek onze twee websites:
Oud vakantiehotel met een tuin aan de oevers van de Allier, L'Etoile Gastenhuis bevindt zich in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, de Ardèche en de Cevennen in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op het kruispunt van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72 en de GR®700 Régordaneweg (St Gilles), GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardèche Gebergte, Margeride. Veel lusroutes voor dagwandelingen en fietstochten. Ideaal voor een ontspannen verblijf.
Copyright©etoile.fr
