    |
Herberg Siroua Op de Route van het Hoge Atlasgebergte
|
   
|
Van taxi naar taxi reis ik naar Taliouine vanuit Zagora via Agdz, Ouarzazate, Taznakht op de weg naar Agadir. Dit vervoermiddel is zeer efficiënt en goedkoop. Het volstaat om een plaats voorin te bemachtigen om niet ziek te worden in de bochten wanneer je eenmaal in de bergen bent (vooral in de Peugeot 504 stationwagens). Tussen Taznakht waren we met twaalf, vier personen per bank. Ik zat voorin bij de chauffeur die het stuur vasthield, zijn buurman die de versnellingen bediende en de Berbermuziek uit oude cassettebandjes die ons allemaal geduldig maakte. Hoe dan ook, ook al gebeuren er veel auto-ongelukken in Marokko, we zijn allemaal in de handen van Allah. Dus vooruit, het leven gaat verder...
Bij toeval aangekomen in Taznakht op de marktdag, word ik meteen ondergedompeld in een sfeer die doet denken aan de beste films of de beste Kuifje-verhalen. Een half uur wachten op mijn volgende taxi (de tijd die het duurt om vol te raken), genoeg om even op adem te komen en vooral om een heerlijke tajine te proeven voor 20 dirhams op het terras van een klein café midden op de souk tussen de tapijtverkopers.
Eindelijk in Taliouine, de Auberge Siroua ligt in een klein straatje aan de linkerkant van de hoofdweg. Ik stap door de grote glazen deur en kom in mijn tweede ontmoeting met Mohammed Gheris, de eigenaar, en zijn twee vrienden Monssef, de kunstenaar, en Hamid, de filosoof. Alle drie zitten comfortabel in deze grote eetzaal en praten over de wereld terwijl ze thee en koekjes delen. Drie persoonlijkheden met wie ik veel plezier had tijdens de maaltijden, wandelingen en bezoeken. Ik was een beetje zoals d'Artagnan die zich bij de Drie Musketiers voegt.
Mohammed, ook wel "Med" genoemd, is zowel herbergier als universitair docent in Marrakech. Hij woont in de grote stad met zijn vrouw Samia en hun twee kinderen. Hij heeft een visie op een modern en naar buiten gericht Marokko. Ik zie hem wel als een onafhankelijke journalist, hij heeft een aantal overeenkomsten met mijn vader: nieuwsgierig, onbevooroordeeld, integer en een beetje naïef. Ik heb zijn uitnodiging echt gewaardeerd!
Monssef is een echt personage! Kunstenaar en intellectueel, hij neemt ons mee in een ietwat surrealistische kijk op de wereld. Een goede reisgenoot, hij zal ons enkele dagen vergezellen op onze reis. Hamid zegt zelf niet veel, hij is ouder en straalt een zekere sereniteit uit alsof hij ruimte maakt voor de jongeren... De wandeling in ons gezelschap is genoeg voor hem en hij heeft ook zoveel vrienden in Marrakech, hij was ooit receptionist in een groot hotel in Ouarzazate.
Ondanks de droogte zijn de valleien rond Taliouine erg groen en is het leven in de kleine dorpen heel actief. Altijd veel kinderen die spelen en vrouwen die werken; hun glimlach en vriendelijkheid raken me elke keer dat ik ze ontmoet. Enkele mannen, zittend op een terras, nodigen me uit om hun couscous te delen.
Langs de kleine zandweggetjes gaan we van het ene dorp naar het andere en steken de rivier te voet over. Daar wassen drie vrouwen hun was en een man loopt voorbij met zijn muilezel. Na de picknick, in de schaduw van bloeiende amandelbomen op een terras met uitzicht op de vallei, laat Mohammed ons een hele mooie kleine synagoge en een verlaten kasbah zien die alleen maar vraagt om gerestaureerd te worden, en meteen komen de ideeën op gang...
Op weg naar Marrakech stoppen we bij een vriend-antiekhandelaar in Taznakht. De ingang van zijn huis is verborgen achter een groot opgehangen tapijt; een magische plek waar alleen vrienden van vrienden thee drinken.Trotse eigenaar van zijn laatste ontdekking, toont de antiekhandelaar ons een Berberse djellaba uit de 19e eeuw die een klein fortuin waard is. Hier is de gastvrijheid echt, het "kunstmatige toerisme" heeft de relaties tussen mensen nog niet vervuild.
Enkele kilometers na Ouarzazate ligt een kleine weg rechts die ons naar Ait Ben Haddou leidt. Een zeer indrukwekkende kasbah die een hele kant van de heuvel bedekt. Mohammed kent de eigenaar van het hotel "La Kasbah", direct ertegenover, met een prachtig uitzicht op de historische monumenten.Een toeristische onderneming bij uitstek, met in de hoofdstraat vele kleine winkels die souvenirs en antiek verkopen aan toeristen van over de hele wereld. Abderrahmane Tebbou, de eigenaar, nodigt me uit om de laatste twee dagen van mijn reis door Marokko in zijn ruime hotel te verblijven. Erg vriendelijk, maar te druk, ik zal niet veel gelegenheid hebben om hem te zien. Het zullen twee dagen van rust en transit zijn tussen Afrika en Europa.
Voordat we de hoge bergen oversteken, maken we een korte stop bij Ahmed & Catherine voor thee en koekjes. Dit Frans-Marokkaanse echtpaar heeft een charmante bed & breakfast geopend op de bergflank. We zitten comfortabel op het terras met voor ons een prachtig uitzicht over de vallei. Het interieur is verzorgd en zeer aangenaam, een kleine charmante binnenplaats leidt naar de kamers.
Mohammed Gheris heeft echt het gevoel van gastvrijheid en we brengen samen vier prachtige dagen door in Marrakech. Zijn hele familie heeft het hart op de juiste plaats en ik geniet erg van ieders gezelschap.Saloua (de zus van Mohammed) en Samia, die ik in de keuken heb ontmoet, hebben ons verwend met hun heerlijke gerechten en hun aanwezigheid.
De vader van Mohammed en Saloua is een gepensioneerde kolonel en kent de hele geschiedenis van Noord-Afrika. We voeren gesprekken over Egypte en de nationalisatie in 1956 door Nasser.Een belangrijke datum in mijn familie, want mijn grootvader verloor toen al zijn rijkdom in slechts enkele uren en vertrok naar België. Hij bezat het Hotel de Paris in Caïro; een prestigieus groot paleis waar intellectuelen en zakenmensen samenkwamen. Een sfeer uit de jaren dertig die je nog steeds kunt voelen als je door de straten van Caïro en Alexandrië loopt.
Twee straten verder woont een andere vriend: Khalid, met wie we de Medina en de verborgen en mysterieuze plekjes van Marrakech zullen bezoeken. De drukte hier schrikt de ooievaars niet af, die rustig op grote hoogte nestelen. Khalid vertelt me over zijn zeventien jaar in Canada en zijn komende vertrek naar Jakarta, Indonesië, waar zijn vriendin, een architect, op hem wacht. Hij is een buitengewoon interessante persoon met wie we boeiende gesprekken hebben gehad!
De volgende ochtend ontmoet Mohammed mij op de Universiteit voor Handel in Marrakech om met zijn studenten te praten over mijn visie op het bedrijf en "L'Etoile". Een half uur in elke klas liet me in een andere wereld duiken en ontdekken in hoeverre mijn mening samenhangend is. De studenten zijn open en geïnteresseerd. De vragen komen snel en je voelt direct hun motivatie en energie om zich open te stellen voor de wereld. Opnieuw heb ik dankzij mijn gastheer een zeer verrijkende tijd gehad!
Auberge Siroua, Taliouine, provincie Taroudant, Marokko - Kaart 
Oud vakantiehotel met een tuin aan de oevers van de Allier, L'Etoile Gastenhuis bevindt zich in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, de Ardèche en de Cevennen in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op het kruispunt van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72 en de GR®700 Régordaneweg (St Gilles), GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardèche Gebergte, Margeride. Veel lusroutes voor dagwandelingen en fietstochten. Ideaal voor een ontspannen verblijf.
Copyright©etoile.fr