Ξενώνας Siroua Στον δρόμο του Υψηλού Άτλαντα |
Από ταξί σε ταξί, έφτασα στο Taliouine από τη Zagora μέσω Agdz, Ouarzazate, Taznakht στον πρόχειρο για το Ίντα. Αυτό το μέσο μεταφοράς είναι πολύ αποτελεσματικό και φθηνό. Αρκεί να βρεις μία θέση προς τα μπροστά για να μη ζαλιστείς στις στροφές όταν φτάσουμε στα βουνά (ιδιαίτερα στις Peugeot 504). Ανάμεσα στο Taznakht, ήμασταν 12 άτομα, 4 σε κάθε κάθισμα. Εγώ ήμουν μπροστά με τον οδηγό που κρατούσε το τιμόνι, τον γείτονα που άλλαζε τις ταχύτητες και τη βερβερική μουσική που έβγαινε από αυτές τις παλιές κασέτες που μας έκανε υπομονετικούς. Τέλος πάντων, παρόλο που υπάρχουν πολλά ατυχήματα στο Μαρόκο, είμαστε όλοι στα χέρια του Αλλάχ. Όμως προς τα μπροστά, η ζωή συνεχίζεται...
Έφτασα κατά τύχη στο Taznakht την ημέρα της αγοράς, βρέθηκα αμέσως σε μια ατμόσφαιρα που θύμιζε τις καλύτερες ταινίες ή τον καλύτερο Τεντέν. Μισή ώρα αναμονής για το επόμενο ταξί (ο χρόνος να γεμίσει), αρκετός χρόνος για να ξεκουραστώ λίγο και ιδιαίτερα να απολαύσω ένα νόστιμο ταζίν με 20 ντιράμς στη βεράντα ενός μικρού μπιστρό στη μέση της αγοράς, ανάμεσα στους πωλητές χαλιών.
Τελικά έφτασα στο Taliouine, ο ξενώνας Siroua βρίσκεται σε μια μικρή οδό αριστερά στην κεντρική λεωφόρο. Πέρασα τη μεγάλη γυάλινη πόρτα και βρέθηκα στο δεύτερο ραντεβού μου με τον Mohammed Gheris, τον ιδιοκτήτη και τους δύο φίλους του, τον Monssef, τον καλλιτέχνη, και τον Hamid, τον φιλόσοφο. Και οι τρεις κάθονταν άνετα στην μεγάλη αίθουσα του εστιατορίου, αναλύοντας τον κόσμο γύρω από το τσάι και τα μπισκότα. Τρεις προσωπικότητες με τους οποίους είχα μεγάλη χαρά να μοιραστώ γεύματα, περιπάτους και συζητήσεις. Ένιωθα λίγο σαν τον Ντ'Αρτανιάν που ενώνεται με τους τρεις Σωματοφύλακες.
Ο Mohammed, που λέγεται και "Med", είναι ταυτόχρονα ξενώνας και καθηγητής πανεπιστημίου στο Μαρακές. Ζει στην μεγάλη πόλη με τη γυναίκα του, Σάμια, και τα δύο τους παιδιά. Έχει μια όραση για το σύγχρονο Μαρόκο, ανοιχτή και με προοπτική προς το εξωτερικό. Θα μπορούσα να τον φανταστώ ως ανεξάρτητο δημοσιογράφο, έχει κοινά χαρακτηριστικά με τον πατέρα μου: περίεργος, χωρίς προκαταλήψεις, δίκαιος και λίγο αφελής. Πραγματικά εκτίμησα την πρόσκλησή του!
Ο Monssef είναι ένας πραγματικός χαρακτήρας! Καλλιτέχνης και διανοούμενος, μας οδηγεί σε μια κάπως σουρεαλιστική όψη του κόσμου. Ήταν καλός σύντροφος και μας συνόδευσε μερικές μέρες στο ταξίδι μας. Ο Hamid, από την άλλη, δεν λέει πολλά, είναι πιο μεγάλος σε ηλικία και αποπνέει μια ηρεμία, σαν να αφήνει χώρο στους νέους. Η βόλτα μαζί μας του ήταν αρκετή, και έτσι κι αλλιώς έχει τόσους φίλους στο Μαρακές, καθώς ήταν υποδοχέας σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο στο Ouarzazate.
Παρά την ξηρασία, οι κοιλάδες γύρω από το Taliouine είναι πολύ πράσινες και η ζωή στα μικρά χωριά πολύ ζωντανή. Πάντα πολλά παιδιά που παίζουν και γυναίκες που δουλεύουν· τα χαμόγελά τους και η καλοσύνη τους με αγγίζουν σε κάθε τους συνάντηση. Μερικοί άντρες, καθισμένοι σε μια καφετέρια, με προσκαλούν να μοιραστώ το κουσκούς τους.
Διασχίζοντας τα μικρά μονοπάτια, πηγαίνουμε από χωριό σε χωριό διασχίζοντας τον ποταμό με τα πόδια. Εκεί, τρεις γυναίκες πλένουν τα ρούχα τους και ένας άντρας περνά με το μουλάρι του. Μετά το πικνίκ, στη σκιά των ανθισμένων αμυγδαλιών σε μια βεράντα με θέα την κοιλάδα, ο Mohammed μας ξεναγεί σε μια πολύ όμορφη μικρή συναγωγή και μια παλιά εγκαταλελειμμένη κάσμπα που χρειάζεται αποκατάσταση, και αμέσως τα σχέδια αρχίζουν να παίρνουν μορφή...
Στο δρόμο προς το Μαρακές, κάνουμε στάση στο Taznakht στο σπίτι ενός φίλου εμπόρου αντίκας. Η είσοδος του σπιτιού του είναι κρυμμένη πίσω από ένα μεγάλο κρεμασμένο χαλί. Ένα μαγικό μέρος όπου μόνο οι φίλοι των φίλων πίνουν τσάι. Πολύ περήφανος για την τελευταία του ανακάλυψη, ο έμπορος μας δείχνει μια βερβερική τζελάμπα του 19ου αιώνα που αξίζει μια μικρή περιουσία. Εδώ, η φιλοξενία είναι αυθεντική, ο "τεχνητός τουρισμός" δεν έχει μολύνει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Λίγα χιλιόμετρα μετά το Ouarzazate, υπάρχει ένας μικρός δρόμος στα δεξιά που μας οδηγεί στο Ait Ben Haddou, μια πολύ εντυπωσιακή κάσμπα που καλύπτει ολόκληρη την πλαγιά του λόφου. Εκεί, ο Mohammed γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου "La Kasbah", που βρίσκεται ακριβώς απέναντι με ανεμπόδιστη θέα στα ιστορικά μνημεία. Μεγάλη τουριστική υπόθεση, με τη βασική οδό γεμάτη μικρά μαγαζιά που πουλούν σουβενίρ και αντίκες σε τουρίστες από όλο τον κόσμο. Ο Abderrahmane Tebbou, ο ιδιοκτήτης, με προσκαλεί να μείνω τις δύο τελευταίες ημέρες του ταξιδιού μου στο Μαρόκο στο ευρύχωρο ξενοδοχείο του. Πολύ ευγενικός αλλά υπερβολικά απασχολημένος, δεν θα έχω την ευκαιρία να τον δω πολύ. Θα είναι δύο μέρες ξεκούρασης και μετάβασης μεταξύ Αφρικής και Ευρώπης.
Πριν διασχίσουμε τα ψηλά βουνά, μια μικρή στάση στο σπίτι του Ahmed & Catherine για τσάι και μικρά γλυκά. Αυτό το ζευγάρι, Γάλλος και Μαροκινή, έχουν ανοίξει έναν υπέροχο ξενώνα στην πλαγιά του βουνού. Καθόμαστε άνετα στη βεράντα με μια υπέροχη θέα στην κοιλάδα μπροστά μας. Το εσωτερικό είναι φροντισμένο και πολύ ευχάριστο, με μια μικρή εσωτερική αυλή γεμάτη γοητεία που οδηγεί στα δωμάτια.
Ο Mohammed Gheris έχει πραγματικά το χάρισμα της φιλοξενίας και περάσαμε μαζί τέσσερις υπέροχες μέρες στο Μαρακές. Όλη του η οικογένεια είναι γεμάτη καλοσύνη και ήταν χαρά μου να τους γνωρίσω όλους. Η Saloua (η αδερφή του Mohammed) και η Σάμια που συνάντησα στην κουζίνα, μας περιποιήθηκαν με τα νόστιμα πιάτα τους καθώς και με την παρουσία τους.
Ο πατέρας του Mohammed και της Saloua είναι συνταξιούχος συνταγματάρχης και γνωρίζει καλά όλη την ιστορία της Βόρειας Αφρικής. Ξεκινάμε μαζί του συζητήσεις για την Αίγυπτο και την εθνικοποίηση το 1956 από τον Νάσερ. Μια σημαντική ημερομηνία για την οικογένειά μου, καθώς τότε ο παππούς μου έχασε όλη του την περιουσία μέσα σε λίγες ώρες πριν φύγει για το Βέλγιο. Είχε το ξενοδοχείο "de Paris" στο Κάιρο, ένα μεγάλο και επιφανές ξενοδοχείο όπου συναντιούνταν οι διανοούμενοι και οι επιχειρηματίες. Μια ατμόσφαιρα από τη δεκαετία του τριάντα που μπορείς ακόμα να νιώσεις περπατώντας στους δρόμους του Καΐρου και της Αλεξάνδρειας.
Δύο δρόμους πιο κάτω, ζει ένας άλλος φίλος: ο Khalid, με τον οποίο θα επισκεφθούμε τη Μεδίνα και τα κρυμμένα και μυστηριώδη μέρη του Μαρακές. Το πλήθος εδώ δεν φοβίζει τους πελαργούς που φωλιάζουν άφοβα στα ύψη. Ο Khalid μου λέει για τα 17 χρόνια του στον Καναδά και την επερχόμενη αναχώρησή του για την Τζακάρτα στην Ινδονησία, όπου η αρχιτέκτονας σύντροφός του τον περιμένει. Είναι ένας εξαιρετικά ενδιαφέρων άνθρωπος με τον οποίο είχαμε συναρπαστικές συζητήσεις!
Το επόμενο πρωί, ο Mohammed μου δίνει ραντεβού στο Πανεπιστήμιο Εμπορίου του Μαρακές για να μιλήσω στους φοιτητές του για τη δική μου οπτική της επιχείρησης και του "L'Etoile". Μισή ώρα σε κάθε μία από τις δύο τάξεις μου επέτρεψε να βουτήξω σε έναν άλλο κόσμο και να δω σε ποιο βαθμό οι απόψεις μου είναι συνεκτικές. Οι φοιτητές είναι ανοιχτοί και ενδιαφέρονται. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή και μπορούσες να νιώσεις άμεσα το κίνητρο και την ενέργειά τους να ανοίξουν στον κόσμο. Για άλλη μια φορά, πέρασα έναν πολύ εμπλουτιστικό χρόνο χάρη στον οικοδεσπότη μου!
Ξενώνας Siroua, Taliouine, Επαρχία Taroudant, Μαρόκο - Χάρτης
Παλιό ξενοδοχείο παραθερισμού με κήπο στην όχθη του Allier, L'Etoile Ξενώνας βρίσκεται στην La Bastide-Puylaurent ανάμεσα στη Lozère, την Αρντές και τις Σέβεννες στα βουνά του Νότου της Γαλλίας. Στη διασταύρωση των GR®7, GR®70 Δρόμος Stevenson, GR®72, GR®700 Δρόμος Régordane (St Gilles), GR®470 Πηγές και Φαράγγια του Allier, GRP® Cévenol, Αρντέχως Όρη, Margeride. Πολλές κυκλικές διαδρομές για πεζοπορίες και ημερήσιες εκδρομές με ποδήλατο. Ιδανικό για μια χαλαρωτική και πεζοπορική διαμονή.
Copyright©etoile.fr