![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Πεζοπορία μεταξύ Margeride και Gévaudan |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Λόγω της σιδηροδρομικής του θέσης, η La Bastide Puylaurent παραμένει για εμάς το καλά τοποθετημένο σημείο εκκίνησης και επιστροφής στη βορειοανατολική Λοζέρ, στα σύνορα με την Αρντές. Σημείο διακοπών στα παράλια της Allier, 3 χλμ από την αββάτειο Notre Dame des Neiges. Στην διασταύρωση πολλών GR: GR®70 Μονοπάτι Στίβενσον, GR®700 Voie Régordane, GR®7 και GR®72.
Άμεσο τρένο από το Παρίσι μέσω Clermont-Ferrand και Μασσαλίας μέσω Nîmes με το "Cévenol". Από το χωριό La Bastide-Puylaurent, θα πάμε κατευθείαν νότια ακολουθώντας τον δρόμο των Arvernes που ονομάζεται Voie Régordane ή δρόμος του St Gilles, κοινός με το GR®72.
Στο δρόμο συναντάμε τον Παλέτα του Γκαργκάντουα που είχε ρίξει στο χωριό του Θορτ. Πρόκειται για μια πλάκα δολμένου. Voie Régordane: "Reg" σημαίνει ποταμός και "ourdan" γραμμή, δρόμος. Πέρασαν αρκετοί αιώνες πριν το όνομα Régordane γενικευθεί σε αυτόν τον δρόμο που προερχόταν από το Λανγκεντόκ προς την Ωβέρν.
Ο ουρανός γίνεται πιο πλατύς, η γη επίσης και το χρώμα πιο καθαρό. Ανατολικά τα βουνά του Vivarais, δυτικά οι ψηλές του Mont Lozère και οι πλαγιές του Goulet. Χώρα από γκιτζ, λαμπερό κίτρινο και χώρα από ερείκη, μωβ. Σύντομα βλέπουμε τη La Garde Guérin, τα τείχη και τον πύργο της να στέκεται στη μέση της ερήμου...
Η La Garde Guérin, ένα μικρό οχυρωμένο χωριό τοποθετημένο στη θάλασσα, στραμμένο σε επίπεδο μέσα στην μοναδική απεραντοσύνη. Στην είσοδο του μεσαιωνικού χωριού, αυτός ο απλός σταυρός που κοιτάζει την απέραντη στέπα καλωσορίζει τον ταξιδιώτη.
Σε ένα κείμενο γραμμένο τον 12ο αιώνα, στα αργά Λατινικά, μπορούμε να διαβάσουμε: "castrum quod vocatur la Garda", το φρούριο που ονομάζεται La Garde. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε προστέθηκε το όνομα Guérin στο όνομα La Garde. Γενικά πιστεύεται ότι οι λόρδοι που εγκαταστάθηκαν στη La Garde τον 12ο αιώνα ήταν Guérin. "Guérin" είναι ένα κοινό επώνυμο στις τρεις βαρονίες του Randon, Apcher και Tournel.
Η ύπαρξη των Guérin πιστοποιείται σε ένα έγγραφο δωρεάς προς την αββαεία Gellone, σήμερα Saint-Guilhem du désert, ημερομηνίας 1054. Είναι ένα Guérin από το Tournel που ανέλαβε αυτό το κάστρο, που έγινε ο ηγεμόνας του. Το Tournel ήταν πράγματι σταθερά εγκατεστημένο στο Villefort και κατείχε τη La Garde.
Οι Λόρδοι του Tournel ήταν Κύριοι του Mont Lozère και ενός μέρους του Sauveterre. Είχαν φρουριοποιημένες σε μερικά στρατηγικά σημεία και δεν άργησαν να στραφούν όλη τους την προσοχή σε αυτή τη μοναδική οδό πρόσβασης που συνδέει τον Νότο με την Κεντρική Μάζα. Δεν περνούσε κανείς από τις όχθες του Ροδανού, που πάντα ήταν μια καλά φύλακας σύνορα.
Ο ψηλός τετράγωνος πύργος είναι το τελευταίο κατάλοιπο του φεουδαλικού κάστρου που κυριαρχεί στο χωριό και τις χαράδρες του Chassezac. Ο δρόμος των Arvernes και τα όριά του με τους γρανίτες βρίσκονται στο πόδι της Garde Guérin. Από τον 11ο αιώνα, η La Garde Guérin εμφανίζεται ως στρατηγικό σημείο όπου οι Ιππότες "Pariers", ίσοι σε δικαιώματα και υποχρεώσεις, μοιράζονταν τη φιλοξενία και τα οφέλη των δικαιωμάτων διοδίων στον αρχαίο δρόμο, Voie Régordane.
Το 1965, η La Garde Guérin ήταν ένα σχεδόν εγκαταλελειμμένο χωριό, όπου λίγοι αγρότες άντεχαν με δυσκολία. Υπήρχε ωστόσο μια πολύ πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά προς διάσωση. Ήταν δυνατόν να αποκατασταθεί αυτό το μοναδικό χωριό, να αναδημιουργηθεί ένα οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο ζωής. Χάρη στη Διεύθυνση Αρχιτεκτονικής στο Παρίσι, η La Garde Guérin επιλέχθηκε ως πιλοτικό χωριό και έλαβε σημαντικές επιχορηγήσεις.
Η καλύτερη εικόνα της La Garde Guérin είναι εκείνη που έχουμε από το Château du Roure. "Όλα είναι πολύ όμορφα, στην αυτή την ατελείωτη γη, που απελευθερώνει τα μπλε βουνά"... "κάστρο της ψυχής ή εσωτερικό κάστρο" αναφερόμενος στο βιβλίο της Αγίας Τερέζας της Άβιλας.
Το Château du Roure είναι δύο βήματα από τη La Garde Guérin, σε απευθείας πτήση. Αλλά είναι χωρισμένο από τις άκρες που σπάζουν, βαθιές και πολύ θεαματικές Χαράδρες του Chassezac στην καμπύλη πορεία του προς την Ardèche.
Πολλές κυκλικές περιηγήσεις, κολύμβηση, καγιάκ, αναρρίχηση. Παραπόταμος του Ardèche, το Chassezac διασχίζει πολύ βαθιές γρανιτικές χαράδρες (400 m) κάτω από το μεσαιωνικό χωριό La Garde-Guérin, στο Εθνικό Πάρκο Cevennes, 35 χλμ ανατολικά από το Mende και 40 χλμ WSW από το Aubenas.
Η Villefort, σημαντικό χωριό από τον μεσαίωνα. Στη βάση του Mont Lozère στα 580 μ. υψόμετρο στην στενή κοιλάδα της Devèze. Στον 17ο αιώνα, η Villefort ήταν περιτριγυρισμένη από τείχη, τάφρους και πύλες. Μία, αυτή του Portalet στο Βορρά, η άλλη, αυτή του Clédon στο Νότο προς Cévennes.
Το χωριό διασχίζει το μονοπάτι Régordane. Διατήρησε μια γειτονιά που ονομάζεται "Castel-Vieil", παλιές κατοικίες, παράθυρα από τους 14ο και 16ο αιώνα, την γέφυρα St Jean του 14ο αιώνα, σημάδια από περασμένα χρόνια. Η πόλη είναι σήμερα πολύ ήρεμη, λίγο άψυχη.
Ο παλιός κεντρικός δρόμος του Villefort με τα χαρακτηριστικά σπίτια της αρχιτεκτονικής που ονομάζεται δικαίως "regordanne". Αν και ανήκε μέχρι την Επανάσταση στην Επισκοπή του Uzès, η ιστορία του Villefort ήταν πάντα αναμειγμένη με αυτή του Gévaudan. Ο Froidour, μεγάλος υπάλληλος του Colbert, ήρθε να επιθεωρήσει το μονοπάτι Régordane το 1668 και μπορεί κανείς να διαβάσει στα γραπτά της εποχής ότι το Villefort βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο μεταξύ των πόλεων Alais και Langogne.
GR®68 από το Villefort προς το Le Bleymard. Αυτό το μονοπάτι μουλαριών επιτρέπει την πρόσβαση από το Villefort στην πρωτεύουσα του Gévaudan, το Mende. Μόλις βγείτε από το Villefort, εισέρχεται στο Gévaudan. Διασχίζει διαδοχικά το Bergognon, το Pomaret και άλλες μικρές συνοικίες πριν φτάσει στις Cubières.
Οι Cubières έχουν τη συμβολή του Altier που πηγάζει από το Mont Lozère στα 1639μ., περιγράφοντας πλήθος στροφών πριν καταλήξει στο Chassezac στα 350μ. υψόμετρο. Στις πλαγιές του Mont Lozère, οι Cubières ζουν στην ειρήνη της κοιλάδας τους.
Η μικρή κληρονομιά. Το επάγγελμα του σιδηρουργού που ονομάζεται "ferradou" στα οξιτανικά. Χρησιμοποιούνταν για να ντύσουν βόδια και αγελάδες. Πάντα έπρεπε να ντύσουν ένα ζευγάρι βοοειδών που ήταν συνηθισμένα να εργάζονται μαζί για να μεταφέρουν ξύλο ή για διάφορες γεωργικές εργασίες. Μια μαρτυρία ενός παρελθόντος που ήταν ελάχιστα μηχανοποιημένο.
Στη βάση του Mont Lozère ευδοκιμούν οι φυλλοβόλοι βελανίδια, οι λεύκες, οι φλαμουριές... Η μεσογειακή βελανιδιά δεν ήταν κοντά στο Mont Lozère όπως είναι σήμερα.
Ο άνθρωπος αποψίλωσε τις Cévennes κατά την εποχή του σιδήρου, λίγο αργότερα στο Mont Lozère μας. Είναι στην αρχή της εποχής μας; Χάνει αυτά τα μικρά αργυρά αραβικά, στα οποία οι σοφοί ανασυνθέτουν τα ονόματα ή τα μονογράμματα ηγετών όπως ο Epaenactus...
Στη μάζα του Mont Lozère. Μια αρχιτεκτονική που συνδέεται με τις ρίζες του εδάφους, ενσωματωμένη στα εντυπωσιακά μέρη των σιωπηλών χωριών.
Βάση καμινάδας από πέτρα, καπέλο από σχιστόλιθο τοποθετημένο σε 4 ή 6 στήλες, επικαλυμμένο με μια βαριά πέτρα για να αντέχει τον άνεμο. Στις αντανακλάσεις των παλιών στεγών που έχει φάει το βρύο. Ο Bleymard έχει εγκατασταθεί με την πάροδο του χρόνου για να ελέγξει την είσοδο στην όμορφη κοιλάδα του.
Ο Bleymard, κατά μήκος του ρεύματος Combe Sourde. Είναι ένα από εκείνα τα μέρη όπου ο άνθρωπος που αναζητά και θα αναζητήσει όλο και περισσότερη ξεκούραση, ηρεμία, θα βρει αυτές τις απλές χαρές που του προσφέρει η φύση.
"Από τον Bleymard, το απόγευμα, αν και ήταν ήδη αργά, έφυγα για να κατακτήσω μια γωνία του Lozère. Ένας κακώς καθορισμένος, βραχώδης δρόμος καθοδήγησε τα βήματά μου. Συναντήσαμε τουλάχιστον μισή ντουζίνα φορτωμένα με βόδια που κατέβαιναν από τα δάση, φορτωμένα το καθένα με ολόκληρο ένα πεύκο για τη θέρμανση του χειμώνα." R.L. Stevenson
Από τον Bleymard, ένα ορυχείο που έχει μείνει μόνο λίγα ίχνη, θα ανυψωθεί μέσω ενός μονοπατιού στο δασικό μασίφ του Goulet για να φτάσουμε στα χωριά Bonnetès και την καταλύματα του Nathalie "l'Escoutal".
"Μπροστά μου άνοιξε μια ρηχή κοιλάδα και πίσω, η αλυσίδα των βουνών του Lozère, εν μέρει δασώδη, με αρκετά ανώμαλες πλαγιές, ωστόσο συνολικά με μια ξηρή και θλιβερή διάταξη. Σχεδόν καμία ένδειξη καλλιέργειας.
Ωστόσο, γύρω από τον Bleymard, ο δρόμος που προέρχεται από το Villefort μέσω Altier προς Bagnols les Bains και Mende διέσχιζε μια σειρά λιβαδιών φυτεμένων με ψηλούς λεύκες και παντού ηχεί να ηχούν οι καμπάνες των προβάτων και των κοπαδιών. ...Αν η βραδιά είναι όμορφη και ήπια, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο στη ζωή από το να περιφέρονται μπροστά από την πόρτα της πανσιόν..." Robert Louis Stevenson.
Στις γύρω περιοχές του Belvezet, μέχρι το μάτι βλέπει, είναι μια σειρά αλυσίδων, λόφων... "Εάν ανεβείτε σε μια κορυφή, είναι μόνο για να δείτε νέες γραμμές από πιο απομακρυσμένες κορυφές. ...Και τώρα πρέπει να αναρωτηθείτε αν, όταν όλα έχουν γίνει, δεν θα ήταν καλύτερα να καθίσετε στο σπίτι σας δίπλα στο τζάκι και να είστε ευτυχισμένοι σκεπτόμενοι..." R.L. Stevenson
Το ταξίδι τελειώνει στον σταθμό του Belvezet και τη σιδηροδρομική του γραμμή που συνδέει το Mende με τη La Bastide-Puylaurent μέσω Allenc, Belvezet και Chasseradès. Η γραμμή είναι συχνά αποκλεισμένη από χιονοθύελλες το χειμώνα, και έπρεπε να κατασκευαστούν προστατευτικά τούνελ. Είναι ένα εξαιρετικό, οικονομικό μέσο μεταφοράς, πολύ ευχάριστο και μοναδικό στη Γαλλία. Μπορείτε επίσης να μπείτε στο τρένο με το ποδήλατό σας. Για να σταματήσετε, πρέπει να δηλώσετε την παρουσία σας στο αποβάθρα του σταθμού με ένα μεγάλο χέρι. από τον M. Pasquier
Παλιό ξενοδοχείο παραθερισμού με κήπο στην όχθη του Allier, L'Etoile Ξενώνας βρίσκεται στην La Bastide-Puylaurent ανάμεσα στη Lozère, την Αρντές και τις Σέβεννες στα βουνά του Νότου της Γαλλίας. Στη διασταύρωση των GR®7, GR®70 Δρόμος Stevenson, GR®72, GR®700 Δρόμος Régordane, GR®470 Πηγές και Φαράγγια του Allier, GRP® Cévenol, Αρντέχως Όρη, Margeride. Πολλές κυκλικές διαδρομές για πεζοπορίες και ημερήσιες εκδρομές με ποδήλατο. Ιδανικό για μια χαλαρωτική και πεζοπορική διαμονή.
Copyright©etoile.fr