Gabales historiska vägarDie historischen Routen von GabaleLas rutas históricas de GabaleLe vie storiche di GabaleΟι ιστορικοί τρόποι του GabaleGabales historiske ruter

De historische routes van Gabale

Gabalen historialliset reititDe historiske rutene til GabaleThe Historical Routes of GabaleGabale的历史路径Исторические пути GabaleLes voies historiques du Gabale
Oude communicatiewegen van Langogne

Oude communicatiewegen van Langogne 1Belangrijke communicatiewegen doorkruisten het Gabale-land. De belangrijkste zijn te noemen.
De meest bekende is de Régordane (GR®700), de belangrijkste weg van het pagus Cabalicus, die relaties met het Oosten vestigde via de zuidelijke provincies van Gallië, met name de Provence en de Narbonaise aan de ene kant en de centrale provincies van Gallië Arverne en Velai aan de andere kant. Deze grote weg was niet vreemd aan de vorming en ontwikkeling van Langogne. Het bestaan ervan gaat terug tot vóór de Romeinse invasie, die de weg moest verbeteren door het aanleggen van bruggen over waterlopen, brede stenen bestratingen, mijlpalen die de afstanden markeerden en steles met de goden Termes die de grenzen vastlegden.

Oude communicatiewegen van Langogne 2De Régordane begon bij de haven van St-Gilles, aan de arm van de Rhône, die toen veelvuldig werd bezocht door schepen, galjoenen, boten van allerlei soorten, Feniciërs, Romeinen van de Levant, afkomstig uit Carthago, Rome, Athene, de Bosporus, Palestina of Egypte. Het ging voorbij Nîmes, volgde de Gardon en, via Alès, bereikte het Portes, beklom het Espinouse, de pas van Ventalon, omzeilde de Mont Lozère, kwam aan in Vielvic, en daarna bij de Estrade nabij Villefort, oriënteerde zich op Bayard, de Garde-Guérin, het Thort, het bos van Mercoire, glipte voorbij de Choisinets, de Mas-Richard, richting Langogne, stak, al guado, de Langouyrou over, doorkruiste Langogne, klom naar Cheylaret, snijdend door de flank van de Mont-Milan om Fontanes te bereiken en verder te gaan naar het oppidum van Condres, stak de Allier over en vervolgde aan de linkeroever van deze rivier, volgde de lijn van de toppen die het dal van Monistrol-d'Allier overzag en ging in de richting van Brioude, de poort van de Arverne.

Bij het oversteken van het Gévaudan bediende de Régordane opmerkelijke punten: Vielvic (vitus vicus), de kruising van de Languedoc, Helviens en Gabales; Bayard, de oversteekplaats van de Altier, eerst te voet en later op een Romeinse brug; de Garde-Guérin, een arendsnest en fort van bandieten die geciviliseerd waren door de bisschop Aldebert van Tournel rond 1150. En werd een vredige residentie van "pari", gidsen en beschermers van reizigers tegen betaling. Het bevindt zich bij Mercoire en de abdij van de dochters van Citeaux, die een tussenstop vormden voor pelgrims en reizigers. Langogne, de benedictijnse stad, had een Romeinse brug en talrijke divergente wegen. Mont-Milan en Condres zijn de laatste oppida ter bescherming van het Gabale-land. Naar dit laatste punt ontmoette ze de via Bolléna die waarschijnlijk later de via Agrippa werd, en stak de rivier over op een Romeinse brug om richting Brivate (Brioude) te gaan.

Oude communicatiewegen van Langogne 3De oorspronkelijke naam Regordane lijkt afkomstig te zijn van rec of reg (rivier) en ourdan (pad), die samen reg-ourdan vormen. Het tracé volgt inderdaad tal van rivieren en beken: Gardon, Altier, Langouyrou, Chapeauroux, Allier. Enkele auteurs hebben ten onrechte beweerd dat de naam Regordane zou komen van de naam van keizer Gordianus. Geen enkele analogie pleit voor een dergelijke benaming. Een andere hypothese laat het afleiden van het Occitaanse regard, de naam die werd gegeven aan een lam dat buiten het normale seizoen werd geboren, de naam "Regordane" omdat deze dieren, geboren na de zomerperiode en niet in staat om het gras van het eind van de zomer te grazen, te hard, moesten terugkeren naar hun stal. Zo zou men "Regord-ane" hebben gemaakt (?). Ter aanvulling van de aanwijzingen moet worden opgemerkt dat de muilezels die deze "cami" gebruikten "Re-gordans" of "Regordians" werden genoemd. Op deze weg passeerden illustere figuren: Caesar, om van de Narbonese naar de Arverne of Aps te gaan; rond 1162, paus Alexander III op weg van Maguelonne naar Parijs; drie koningen van Frankrijk, St. Louis in 1254, terug van Aigues-Mortes; Filips III in 1283 en Filips IV in 1285; de constabel Duguesclin om Châteauneuf-de-Randon te bereiken.

Handelaars- en Muilezelsweg: De “Régourdans” droegen lakens, wijn, zout en andere goederen van de Languedoc naar Puy-en-Velay via deze duizenden jaren oude weg van transhumance en uitwisselingen. Het pad was omzoomd met dolmen, rotsinscripties en nog steeds mysterieuze boodschappen.

Oude communicatiewegen van Langogne 4Heilige Weg voor Pelgrims: Pelgrims gingen naar het graf van Saint Gilles of naar de Zwarte Maagd van Puy via de Régordane. Deze weg was verbonden met de wegen van Santiago de Compostella via de via Podiensis (GR65) in Puy-en-Velay en de via Tolosana (GR653) in Saint-Gilles. De weg was punctueel met heilige plaatsen en gemarkeerd met een keten van ziekenhuizen en maladreries, waarvan Pradelles een van de laatste vier overblijfselen die nog in Europa staan, behoudt. Veel persoonlijkheden, zoals paus Urbanus V, Adhémar de Monteils (bisschop van Puy-en-Velay en legaat van de paus) en Raymond de Saint Gilles, hebben deze heilige weg bewandeld.

Episch en Historisch Pad: De Weg van Régordane werd genomen door Caesar toen hij de Cévennes overstak, en het was het toneel van de daden van Willem van Oranje, die Nîmes bevrijdde van de Saracenen, beschreven in een van de oudste chansons de geste, de Charroi van Nîmes. Het pad is het hart van de grote bewegingen van de middeleeuwse geschiedenis. Het werd ook bewandeld door schrijvers zoals Alphonse Daudet, Sergei Prokofiev en Jouany du Désert.

Oude communicatiewegen van Langogne 5Verhalen- en Vrijhedenpad: De Weg van Régordane heeft de opeenvolgende uitdagingen van de Rooms-Katholieke Kerk, het arianisme, het katharisme en het protestantisme gedragen. Het was ook getuige van de strijd voor de vrijheid van geweten en mensenrechten, met persoonlijkheden zoals Rabaut Saint-Étienne (Nîmes-pastor) en de markies van Lafayette. Niet te vergeten zijn de strijd van de Camisards en die van verzetsstrijders tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Cévenols-mijnwerkers in de strijd voor sociale rechten.

De tweede weg in de regio die genoemd moet worden is de via Agrippa, die zijn naam ontleende aan "Vispanius Agrippa", Romeinse generaal of "Menesius Agrippa" consul. Het verbond Saint-Paulien (Revesio), de hoofdstad van Vellave, met Javols (Anderitum), de hoofdstad van Gabale en ging verder naar de Ruthènes. Eveneens in het Latijn de via Agrippensis genoemd, verwijst naar het netwerk van Romeinse wegen in het Romeinse Gallië, opgezet door Marcus Vipsanius Agrippa in de 1e eeuw v.Chr.. Agrippa, aan wie Octavianus de organisatie van de Galliërs had toevertrouwd, creëerde dit netwerk om de verplaatsingen en de handel in de regio te vergemakkelijken.

De via Agrippa straalde uit vanaf de nieuwe strategische Romeinse vestiging, Lugdunum (tegenwoordig Lyon). Het bestond uit vier grote hoofdwegen: Een weg naar de Atlantische Oceaan, van Lugdunum naar Saintes. Een weg naar het Kanaal en de Noordzee, passerend door Chalon-sur-Saône, Châlons-en-Champagne, Reims, Beauvais en Amiens. Een weg naar de Rijn, via Langres en Trier. Een weg naar het zuiden, leidend naar Arles en Marseille.

Oude communicatiewegen van Langogne 6Specialisten verschillen van mening over de precieze datering van de bouw van deze wegen, maar ze zijn het erover eens dat hun creatie plaatsvond onder Agrippa en Octavianus Augustus. De schattingen variëren tussen 39/38 v.Chr., 22/21 v.Chr., en 16 tot 13 v.Chr.. Restanten van de via Agrippa blijven bestaan in verschillende regio's, met name in het Valentinois (regio Valence). Het tracé van deze weg was ongeveer identiek aan dat van de huidige Route Nationale 7. De via Agrippa heeft een blijvende indruk achtergelaten op het landschap van het Centraal Massief, wat getuigt van zijn historische belang in uitwisselingen en verplaatsingen.

Ten slotte is er een derde weg genaamd de Bolléna, die door oude schrijvers zoals Ptolemeus, Strabo, en Lucanus werd aangeduid als verbindend van Revesio naar Anderitum, via Condates (Condres), en vervolgens Ad Silanum (Rodez), via Puech-Cremat, in het Ruthène-land, wat wel eens de primitieve naam van de via Agrippa kan zijn geweest.

Oude communicatiewegen van Langogne 7De via Bollène, ook bekend als via Bollena in het Latijn, was een grote Romeinse weg die Lyon met Bordeaux verbond. Ze werd rond 43 voor Christus aangelegd onder leiding van Agrippa, een Romeinse generaal en schoonzoon van keizer Augustus. Deze weg speelde een essentiële rol in de handelsuitwisselingen en de verplaatsingen door Gallië. De via Bollène doorkruiste een groot deel van het Centraal Massief, met name het Forez, dat toen het land van de Ségusiaves was. Het was een van de belangrijkste wegen van de Gallisch-Romeinse wereld. Tegenwoordig blijven er resten van de via Bollène bestaan in verschillende regio's, wat getuigt van zijn historische belang.

Er bestonden nog tal van andere wegen of grote paden, in het bijzonder om Condres, de oppida van Mont-Milan, Chateauneuf en Grèzes te verbinden. Delen van "strada", volgens een benaming die in de patois-taal werd gebruikt, waarschijnlijk een vervorming van het Latijnse "stratta", komen voor in de omgeving van deze verschillende kampen.

Er zijn wegen die drailles of drayes worden genoemd, die het land doorkruisen. Ze bevinden zich over het algemeen op de richtingen van de transhumance van schapen die naar de bergen gingen voor de zomer en om wooncentra met elkaar te verbinden. Een daarvan vertrok vanuit Langogne, passeerde Mas-Neuf, de Mazigon onder Pratellae (Pradelles), punten gemarkeerd door het verblijf van Romeinse legers die sporen hadden achtergelaten in de vorm van munten, medailles, wapens, en ging naar St-Chaffre en de Mont-Anis.

Daarna werd het een belangrijke communicatieweg die jaarlijks werd gebruikt door ridders, troubadours en pelgrims uit de zuidelijke regio's die "de Valk naar de wonderbaarlijke Maagd van Puy-en-Velay" droegen.

 

L'Etoile Gastenhuis in Lozère

Oud vakantieshotel met een tuin aan de oever van de Allier, L'Etoile Gastenhuis ligt in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, Ardèche en Cevennen in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op de kruising van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72, GR®700 Régordane-pad, GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardéchoise Bergen, Margeride. Talrijke rondwandelingen voor wandelen en dagtochten per fiets. Ideaal voor een ontspannen en wandeltocht.

Copyright©etoile.fr