    |
Fietscircuit van 77km rondom La Bastide-Puylaurent |
    |
Neem de D6 langs de Allier en passeer Masméjean, het kasteel van Chabaleyret, Chabalier, Chasseradès, Mirandol en Chazeaux. Sla rechtsaf op de D71 naar Saint-Flour-de-Mercoire, steek het bos van Mercoire over en passeer de abdij van Mercoire, Cheylard-l'Évêque, Laubarnès, les Huttes en l'Herm. In Saint-Flour slaat u rechtsaf richting de begraafplaats en de oude Moulin de Saint-Flour, volgt u dit weggetje tot aan het standbeeld van Sainte Germaine en het Domaine des Choisinets. Sla vervolgens linksaf richting Langogne, neem vervolgens de D326 en vervolgens de D392 om Le Plagnal te bereiken via l’Hermet-Chabalier en Saint-Alban-en-Montagne. Sla rechtsaf de D292 op richting Chaze-Neuve en Cellier-du-Luc en volg vervolgens de D192 naar Luc. Sla vervolgens 1,7 km linksaf op de D906 voordat u weer linksaf gaat op de D76. Steek de Pranlac-brug over en ga dan verder op de D154 naar Rogleton via Laveyrune. Sla ten slotte linksaf de D906 op tot La Bastide-Puylaurent.
20,5km / 25km / 27,7km / 30km / 36km / 37km / 41,5km / 48,4km / 57,5km / 59,4km / 60km / 70km / 76,8km / 77km / 81km / 90km / 95,7km
Google Maps - Google Earth - GPX
Afstand: 77 km. Maximale hoogte: 1365 m. Minimale hoogte: 902 m. Cumulatief hoogteverschil: 1215 m.
IGN-kaarten: 2838OT - Largentière, La Bastide-Puylaurent, Vivarais Cévenol. 2738SB - Le Bleymard, La Bastide-Puylaurent. 2737SB - Langogne, Grandrieu.
De abdij van Mercoire, gesticht in de 12e eeuw dankzij een schenking van Guillaume de Randon, baron de Randon, zag zijn domein en invloed snel groeien. Aanvankelijk verbonden met de abdij van Mazan, ontwikkelde het landbouwactiviteiten en profiteerde het van donaties, met name van de familie Randon, waarmee tot wel 50 nonnen en 15 jonge edelen in opleiding werden bereikt. Door de eeuwen heen kende de abdij opeenvolgende achteruitgang: in de 15e eeuw daalde het aantal, en in de 16e eeuw leidden de godsdienstoorlogen tot de vernietiging ervan door de hugenootse kapitein Matthieu Merle. Hoewel de abdij in de 17e eeuw gedeeltelijk werd herbouwd, raakte ze geleidelijk in verval en werd ze door een brand in 1773 bijna volledig verwoest. Met de Franse Revolutie werden de laatste nonnen onteigend en werd de abdij in 1793 verkocht als nationaal bezit, ondanks een poging van plaatsvervanger Alexandre-Paul de Randon om de abdij te behouden. Het werd in 1875 omgevormd tot een boerderij en is sinds 1923 eigendom van de familie Malzieu.
Het domein van Choisinets, vermeld in de bezittingen van de heren van Randon uit de 12e eeuw, wordt gekenmerkt door een turbulente geschiedenis. In 1286 werd het erkend als eigendom van William de Randon, waarna Borbal de Chausines in de 14e eeuw een Engelse aanval afsloeg, wat getuigde van het strategische belang van de site tijdens de Honderdjarige Oorlog. Vanaf 1500 werd de Bordal-lijn onderdeel van het landgoed Choisinets, en de familie de la Tour liet daar via verschillende erfenissen en verkopen zijn sporen na, met name door in 1650 een toren te bouwen. In de 18e eeuw schudde de revolutie het landgoed, waardoor is opgedeeld en gedeeltelijk afgestaan aan de bewoners. In 1840 ging het landgoed over naar Antoine Bonnefille, een kinderloze boer, die het vervolgens aan pater Favier schonk om er een weeshuis te creëren. Dit laatste werd ontwikkeld door de Broeders van de Christelijke Scholen, die het landgoed uitbreidden en tussen 1863 en 1867 een kerk bouwden. In 1908 dwongen anti-congregationistische wetten echter de sluiting van het weeshuis af, en het pand werd vervolgens gehuurd en geëxploiteerd door diverse beheerders. Het landgoed werd getroffen door twee branden: in 1904, waarbij de stallen en schuren beschadigd raakten, en vervolgens in 1926, waarbij bijna alle gebouwen verwoest werden, behalve de boerderij. Dankzij een collecte is het dak van de kerk herbouwd. Vervolgens werd het pand verschillende keren verkocht en van eigenaar veranderd, totdat de vereniging “Le Choisinaît” in 2003 eigenaar werd en zo het behoud van dit erfgoed met een rijke geschiedenis verzekerde.
Langogne, opgericht in 998, beschikt over een opmerkelijk architectonisch erfgoed. De Romaanse kerk van Saint-Pierre, gebouwd in de 11e eeuw en aangepast in de 15e en 17e eeuw, is een belangrijke getuige van haar geschiedenis. De Bourgondische Romaanse stijl en de historische kapitelen maken het tot een niet te missen historisch monument. De stad heeft ook een graanmarkt uit de 18e eeuw, een plaats van regionale uitwisseling die op de monumentenlijst staat. Langogne werd ook gekenmerkt door de godsdienstoorlogen, met name door de verwoestende passage van het hugenotenleger van Mathieu Merle in 1568, en onderging reconstructies in flamboyante gotische stijl. Middeleeuwse architectuur is alomtegenwoordig, met uitspringende huizen, glasramen en versterkte torens. De stad, ooit een handelsknooppunt, staat tegenwoordig bekend om zijn musea en historische bezienswaardigheden, zoals de Filature des Calquières, die getuigen van zijn wollen verleden. Dankzij de natuurlijke ligging tussen bossen, heuvels en rivieren is Langogne een aantrekkelijke bestemming voor liefhebbers van geschiedenis, erfgoed en natuur.
Het Château de Luc, gelegen op een rotspunt met uitzicht op de vallei van de Allier, is een indrukwekkend overblijfsel van de feodale geschiedenis van Gévaudan, vandaag de dag het departement Lozère. Dit middeleeuwse kasteel, gebouwd tussen de 6e en de 10e eeuw en markeerde de grens tussen Vivarais en Gévaudan, had een strategische ligging op de Régordane-route, een belangrijke route voor pelgrims, kruisvaarders en kooplieden. Het imposante bouwwerk, met donjon, kapel en versterkte wallen, zorgde ervoor dat het vrijwel onneembaar was. Door de eeuwen heen was het kasteel het toneel van talrijke historische gebeurtenissen. Het speelde een defensieve rol tijdens de Honderdjarige Oorlog in 1380, waar een bende huurlingen werd afgeslagen met de hulp van plaatselijke ridders. Tijdens de godsdienstoorlogen van de 16e eeuw bleef het kasteel trouw aan de koning en werd het beschermd door een koninklijk garnizoen. In 1630 gaf kardinaal Richelieu echter opdracht tot de sloop ervan om de nobele rebellen te verzwakken. Het kasteel raakte vervolgens in verval. In de 19e eeuw werd de donjon omgevormd tot een kapel en werd er een Mariabeeld geplaatst, waardoor de plaats weer een religieuze en symbolische roeping kreeg. In 1986 werd het kasteel geklasseerd als historisch monument en werd de vereniging Vrienden van het Kasteel van Luc betrokken bij de restauratie ervan. Tegenwoordig blijven de ruïnes van het Château de Luc getuigen van de historische rijkdom en complexiteit van de tijdperken die het omvatte, van de feodale periode tot de revolutie, inclusief de godsdienstoorlogen en de door Richelieu gewenste vernietiging.
