Αναμνήσεις διακοπών στο Chasseradès

Ξενοδοχείο des Sources Οι Maurin από το Mas είχαν ετοιμάσει τη διαμονή μας, μία εντελώς φθαρμένη καλύβα όπου ένας προγονός ξυλουργός ίσως είχε ντύσει γενιές πιτσιρικάδων, καθώς οι νούμερα των ζευγών που είχαν παραμείνει στη σκόνη της κακώς φωτισμένης αποθήκης ήταν τόσο μικρά. Ναι, ήσασταν όλοι εκεί, περιμένοντας τη φωτεινή κίτρινη και κόκκινη micheline που αργούσαμε να φτάσουμε, εμείς οι "Παρίσιοι μοσχάρια".

Χωριό Από χρόνο σε χρόνο, ήσασταν παρόντες στο ραντεβού μας με την ίδια πίστη: ο Gérard Mangin, η Lorette και η Martine του οποίου ο μπαμπάς κομμωτής μας υπέβαλε σε μία "διορθωτική" καλοκαιρινή κόμμωση στρατιωτικού στυλ; οι αδελφοί Gazeilles και οι αδελφές Benoit, η Lili, η Danièle και άλλες νιμο-λατρείες από την Κασέρνη, ο σύντροφος Poulou Morel από την Bessèges και ο σεβαστός πατέρας του με τις καπνιστές βουρτσάκια, ο Καζανόβας από τη Μασσαλία πάντα τραυματισμένος, η Annie Brochet με το μόνιμο χαμόγελο, η Annie και η Nadine Exbalin και οι ξαδέλφοι τους οι αδελφοί Cali από την Grand-Combe και… ο Jean’ Oublie... Και εσύ, Christiane Vincent, αδελφή μου εκείνη την εποχή, ξέρεις ότι έχω κρατήσει μία φωτογραφία που απαθανάτισε τις σαφάρι βατράχων μας; Φτωχοί βατράχοι! Είμαστε εκεί και στέκουμε στα μπότες μας, πουκάμισο και μεγάλη καρό ποδιά δίπλα από το ρεύμα, κρατώντας στα χέρια μας τις κολλώδεις λεία μας. Θυμήσου, ήταν αυτό το ρεύμα που κυλούσε μέσα από τις πράσες της La Parro για να εκβάλει πάλι κρυστάλλινο στα δύο πλυσίματα, εκεί όπου λέγονταν τα κουτσομπολιά του χωριού. Υπερβολικά ακούγοντας τις κουτσομπόλες του χωριού, τελικά θα χανόταν, διαφθαρμένο, κάτω από την γέφυρα στα ακατανόητα τσουκνίδες. Τότε πήρε το όνομα Balat, ένα αποτρόπαιο ρύο στο οποίο έπρεπε να σταματήσουμε την πορεία μας με τα τέσσερα πόδια μας όταν κατεβήκαμε με ορμή από το εργαστήριο του πατέρα Montil στο σπίτι του πατέρα Saint Jean.

Θυμάσαι επίσης αυτές τις βραδιές μετά το δείπνο, όταν πήγαμε να βάλουμε χρώμα και να ξυρίσουμε τον παππού σου Vincent: πνιγμένος σε μία λευκή αφρού μέχρι τα μάτια, προσέφερε το γλυκό του πρόσωπο στις φανταστικές λεπίδες των χαρτονένιων ξυριστικών μας. Έχω κρατήσει στο μυαλό αυτή την συλλογή από αξέχαστες εικόνες και γεύσεις: η συλλογή αρκανίκου που μας έδινε το νόμισμα του δρυίτη, οι βεντάλιες των άγριων κερασιών στα χωράφια του Mirandol κοντά στον Chassezac, η γεύση των porcini μανιταριών που συλλέχτηκαν στα "boletières" μυστικών δασών παντού: Mercoire, απότομες πλαγιές του Allier, Moure de la Gardille, Chabalerey… η σχεδόν ξινή γλύκα των μύρτιλων και τα σμέουρα των οποίων η μαρμελάδα ήταν η απόλαυση των γλυκών μας.

Εκκλησία Στο θερινό πρόγραμμα, η πεζοπορία που οι μεγαλύτεροι διοργάνωναν υπό την υψηλή εμπειρία του κ. Esposito και του γιου του είχε γίνει μία κλασική, πραγματική προσκύνηση μέχρι το Coucoulut ανεβαίνοντας το βουνό του Goulet όπου το καλύτερο ήταν να μαζέψεις άγριο ακτινίδιο για να το καταναλώσεις στην καρδιά επιστρέφοντας στο σπίτι. Κανένας μέρα δεν περνούσε χωρίς να η ομάδα μας αυτοσχεδιάσει μία βόλτα στη γραφική γεωγραφία των διακοπών μας.

Δρόμος του Chasserades Ακριβώς στην έξοδο του χωριού, το δάσος της θεραπείας μας προσέφερε ένα ευρύ πεδίο συνάντησης για τις αξέχαστες αναμετρήσεις μας στο ποδόσφαιρο και το ράγκμπι. Είναι σε αυτό το ιερό δάσος της θεραπείας που παραδόξως διαστρέψαμε τους πιο πολλούς καρπούς και σπάσαμε τα περισσότερα χέρια! Λίγο πιο μακριά, περνώντας το νεκροταφείο, άνοιγαν οι γκαλερί των ελάτων του Galtier όπου οι κομμωτές ματαιώνονταν με την φράση της φύλαξης και τις δύο κόρες τους για παρατεταμένα απογεύματα… να συζητούν. Η καλή διάθεση ήταν πάντα παρούσα κατά τις πεζοπορίες μας: στο Prat Claux, Chabalier, Mas Méjean, στις πηγές του Allier, στις χαράδρες του Chassezac. Θα ξεχάσω το διάσημο δέντρο που είχε πέσει πάνω από τον ποταμό που υπερέχει των χαράδρων: το είχαμε βαπτίσει η "μαύρη πάνθηρας"! Ήταν το πειρατικό πλοίο στο οποίο ταξιδεύουν οι φαντασίες μας, αυτό που έπρεπε να διασχίσουμε τον κορμό του χωρίς να χάσουμε την ισορροπία μας για να κερδίσουμε τα βαθμό μας ως ναύτες!

Άλλη κλασική του καλοκαιριού, η προσκύνηση στην Notre-Dame-des-Neiges του Saint-Laurent-les-Bains κοντά στο La Bastide-Puylaurent, αφιερωμένη με σεβασμό στην χιονισμένη ανθοφορία, ένα αφρώδες με ιδιαίτερη γεύση που αποκάλυπτε τη μέθη και, αν υπήρχαν κάποια συγγένεια, διευκόλυνε την έλξη προς την αδελφική ψυχή, μια ανησυχητική επιθυμία των όντων υπό την ευμενή ματιά ενός Θεού που υπηρετούνταν σε αυτό το σημείο από τους τράπεζες Trappistes.

Πιο διακριτικές και παραγωγικές ήταν οι αλιείες μας στον αλυσίδα στα χωράφια του Mas ή οι σφοδρές κυνηγίες μας στα δάση των ελάτων, οπλισμένοι με τους σουβλιών που η κατασκευή τους κατείχε ένα σημαντικό κομμάτι της αναψυχής μας. Δεν πηγαίναμε έστω και κλέβοντας τα παλιά ελαστικά των τρακτέρ για να κόψουμε τα ελαστικά μας, σταθερά δεμένα στο τελειωμένο καλάθι από φουντουκιά, σκληρυνμένο και καμπυλωμένο στο φούρνο.

Καμπαναριό και χωριό Το Chasseradès, οι κάτοικοι του πάντα με καλή διάθεση: Ο κύριος Bonnet, ο δασοφύλακας με τα ανοιχτά γκρι μάτια που κυλούν σαν δύο μπίλιες ανάμεσα σε ένα καλόκαρδο πρόσωπο και οι δύο κόρες και οι δύο γιοι του, ο Audegade ο ταχυδρόμος με τον Toto, τη Zeze... και την γειτονική φάρμα των Reboul με τον René τον αγελαδάρη, τους Pierre και Jean Poudevigne τον χασάπη και τον ξενοδόχο και την Maryse στο καφέ, την τσιμινιέρα και τον Alain, τον ανιψιό του από τον Saint Gilles, τον πάτερ Michel και την υπηρέτριά του... ο Jean και ο Michel, οι αδελφοί Ilpides, η Maria και ο Gaston, οι γονείς τους, ο πάτερ Saint Jean, πρωταθλητής στο πετάνκ, ο πάτερ Boisset από το καζίνο με το φορτηγό του με το γυαλιστερό ξύλο, που ευγενικά μετέφερε την αποσκευή μας κατά την άφιξη και την επιστροφή, η γυναίκα του δασκάλου, ο Barère, ο ταχυδρόμος, ο Montil ο σιδεράς, οι αδελφοί Teyssonier και οι γεροί ταύροι τους, ο Sabatier, ο δυνατός άνδρας που ήταν φτιαγμένος από πέτρα και κομμένος στη φόρμα και η σύζυγός του Henriette, η τόσο όμορφη γειτόνισσά μας, οι γιοι και η κόρη τους.

Κατοικία διακοπών Από τα μέσα Ιουλίου, οι δρόμοι ζωντάνευαν από την τραγουδιστή προφορά των καλοκαιρινών επισκεπτών που ήρθαν κυρίως από τη χώρα των τριζονιών και το καλοκαίρι γινόταν όλο και πιο ζεστό. Τι χαμός, τι χρώματα, τι προετοιμασίες μέχρι το διάσημο χορό της 15ης Αυγούστου! Στην πλατεία, στη σκιερή πλευρά των λίντεων, τα κομψά ζευγάρια ένωναν βαλς και πάσο ντομπλ, αποκαλύπτοντας κατά τύχη ελαφριές κουρτίνες κάτω από τις περιστρεφόμενες φούστες τους. Πιο ρουστίκ, ερχόταν χωρίς προειδοποίηση ο αναπόφευκτος αυστριακός μπουρρέ, με τους φρενίτιδες βήματα που απειλούσαν κάθε φορά να σπάσουν το πάτωμα του χορού: "per ben lou dansa vive les auvergnats!"

Το παιχνίδι της λοταρίας έβαζε μια νοσταλγία σε αυτή την τρελή διασκέδαση και σήμαινε μια μεγάλη στιγμή συγκέντρωσης μέχρι την κραυγή του "quine!" που κέρδιζε την κότα ή το μεγάλο βραβείο των μπουκαλιών. Τότε το αφρώδες κρασί μπορούσε ξανά να ρέει και να συνοδεύει γενναιόδωρα τις χρυσές φουγκάτσες, γεμισμένες με γλυκίσματα, απολαμβάνονταν με λιγούρα, πριν ξεκινήσει ο παραδοσιακός διαγωνισμός πετάνκ. Οργανωμένος από τον Francis Challier και τους συνεργάτες του, αυτή η αθλητική συνάντηση συγκέντρωνε σε διπλές και τριπλές ομάδες όλους τους καλοκαιρινούς επισκέπτες που μπορούσε να περιλάβει το χωριό, καλούς ή κακούς παίκτες, αρχάριους ή ειδικούς στην τοποθέτηση και την βολή. Καθώς οι ζωηρές αναμετρήσεις προχωρούσαν, οι παίκτες μετακινούνταν από τη μια γωνία του χωριού στην άλλη για να αναμετρηθούν με νέους αντιπάλους, μέχρι τον τελικό που παιζόταν στην κεντρική πλατεία με το φως των φακών και σε μια σιωπή αντάξια των υψηλότερων διαγωνισμών. Μεταξύ των εκτελεστών που ανταγωνίζονταν στην ικανότητα, τα ονόματα του Exbalin και του Saint Jean καταγράφηκαν κάθε χρόνο στον κατάλογο των πρωταθλητών.

Κοιλάδα του Chassezac Το γεγονός είχε επίσης τους σχολιαστές του και μεταξύ των πιο ρητορικών, ο Fernand Claveroli διακρινόταν για τη φλογερή του ρητορική. Αυτός ο μεγάλος αφηγητής ιστοριών, σταρ των βραδιών με φίλους και γνήσιο προϊόν της Canebière, αναγνωριζόταν από όλους ως αστέρας της γαλέτας και δάσκαλος των λογοπαιγνίων: "dis pecquelet tes shorts, elle les achète chez Renault ta mère? Non Monsieur mais pourquoi?" Και ο Fernand να επαναλαμβάνει για τη νιοστή φορά αστειευόμενος: "He pardine, parce que, mon petit, Renault à Billancourt!"

Από την επόμενη ημέρα της 15ης Αυγούστου ήταν άλλη μουσική! Ήμασταν ξυπνημένοι από τους γαυγισμούς των χοίρων των οποίων οι κραυγές κάλυπταν ταυτόχρονα το βελάισμα των αρνιών, το μουγκανισμα των αγελάδων και τον νευρικό ήχο των καμπανών τους σε αυτό το "βυκολίκο-κακοφωνικό" κονσέρτο.

Το Chasseradès ήταν αλήθεια το πάρτι αδιάκοπα και ο μύθος των αρχικών μας εμπειριών. Ο χρόνος των πρώτων μας τσιγάρων, p4 ή μπλε φίλτρο που καπνίζαμε κρυφά. Έπρεπε να τα αποκτήσουμε ή να αποταμιεύσουμε λίγο ή να ξεχάσουμε να επιστρέψουμε τα ρέστα αλλά πάνω απ' όλα να αντιμετωπίσουμε το ανακριτικό μάτι της κυρίας τσιγαρίστρας. Αφού ανέβηκαν τις σκάλες που οδηγούσαν στο κατάστημά της, ανοίγαμε την πόρτα και ο ήχος του "γλινγκ γκλινγκ" της καμπάνας αποκαλυπτόταν, προδίδοντας την υπεύθυνη παρουσία μας. Η κυρία εμφανιζόταν να μας ρίχνει μια καχύποπτη ματιά, μαύρη όπως ήταν πάντοτε η στολή της χήρας πλημμυρισμένη από χίλιες μυρωδιές καπνού ξανθών και καστανών που περιέβαλαν την παρουσία της.

Για εσάς, φίλες και φίλοι από παλιά που θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας σε αυτή τη μνήμη, δεν ήταν το Chasseradès το κεντρικό σημείο της εφηβείας σας; Δεν παρέμεινε το ιερό που αναζωογονεί την σύγχυση των πρώτων σας συναισθημάτων, όπου η ανθοφορία των αναμνήσεων εκλύει αυτά τα αρώματα νεότητας που η μνήμη και η αγάπη έχουν διατηρήσει την ανεξίτηλη ευωδιά; Είμαι σίγουρος ότι θα θυμούνται όλοι τις διακοπές τους στην Lozère, όταν κάθε χρόνο ο Ιούλιος ανανέωνε τη μαγική στιγμή των συναντήσεών τους στο Chasseradès. D. Ch. Extr. Το γράμμα των εποχών Chasseradès.

Παλιό ξενοδοχείο παραθερισμού με κήπο στην όχθη του Allier, L'Etoile Ξενώνας βρίσκεται στην La Bastide-Puylaurent ανάμεσα στη Lozère, την Αρντές και τις Σέβεννες στα βουνά του Νότου της Γαλλίας. Στη διασταύρωση των GR®7, GR®70 Δρόμος Stevenson, GR®72, GR®700 Δρόμος Régordane, GR®470 Πηγές και Φαράγγια του Allier, GRP® Cévenol, Αρντέχως Όρη, Margeride. Πολλές κυκλικές διαδρομές για πεζοπορίες και ημερήσιες εκδρομές με ποδήλατο. Ιδανικό για μια χαλαρωτική και πεζοπορική διαμονή.