Kasteel van Castanet - Parel van de 16e eeuw

Het Kasteel van Castanet 1 In het hart van Lozère, genesteld in de groene plooien van Pourcharesses, staat het kasteel van Castanet, een juweel uit de 16e eeuw. Zijn geschiedenis is geweven in het tapijt van het Franse platteland, waar de kastanjebomen de heersers zijn en de geheimen van weleer fluisteren.

Situatie Perched op een uitloper, overziet het kasteel de omgeving van Villefort, een kanton dat ooit ontsnapte aan de greep van Gévaudan en zich onder de goedgunstigheid van het bisdom Uzès stelde. De heren van Castanet, met hun landerijen die zich uitstrekken tot aan de Garde-Guérin, legden een eed af aan de bisschop van Mende, hun leenheer.

Het Kasteel van Castanet 2 Het land van Castanet, vernoemd naar het Occitaans « chataîgner », is een tussenstop voor de pelgrims van het Centraal Massief, die het pad van Régordane naar de abdij van Saint-Gilles bewandelen. Het is ook de verbindingsschakel tussen Mende en Villefort, via de Soteirana, kronkelend door de valleien van de Lot en de Altier.

Tegenwoordig Het kasteel, ooit bedreigd door het water, wordt nu gekust door het rustige water van het meer van Villefort. Dit kunstmatige meer, geboren uit de menselijke wil en de dam van Villefort, dreigde het kasteel als een van zijn ondergedompelde parels op te eisen.

Toponymie Castanet, een naam die de weelderige kastanjebossen oproept, is een levendige eerbetoon aan de boom die het landschap domineert en de verhalen van dit feodale land bewaart.
In de kronkels van de geschiedenis staat de manse van Castanet, een overblijfsel uit de 13e eeuw, misschien zelfs ouder, verankerd in de parochie Saint-Victorin-de-Villefort. Onder de aegis van het bisdom Uzès viel het onder de abdij van Saint-Gilles, een toevluchtsoord voor de vrome zielen. De heer d'Hérail, co-heerser van de Garde-Guérin en trouwe vazal van de bisschop van Mende, was de bewaker ervan. De manse, een erfgoed dat de eeuwen overstijgt, verleende zijn meesters het prestigieuze recht om parier van de Garde-Guérin te zijn totdat ze in 1550 in handen viel van Robert Brun. Hij was degene die op 14 december 1571 het stokje doorgaf aan Jacques d'Isarn van Villefort.

Jacques d'Isarn, een visionair van zijn tijd, bouwde het manor van Castanet al het jaar daarop. Zijn afstammelingen, als kunstenaars, breidden dit meesterwerk uit en verfraaide het steen voor steen. Het wapen dat hij creëerde, van azuur met een gouden band, geflankeerd door drie munten en een stralende halve maan, werd het embleem dat trots boven de open haard prijkt.

Het Kasteel van Castanet 3 In de loop van de tijd, rond 1684, verloor het kasteel zijn glans in de ogen van de familie d'Isarn. Jacques Joseph d'Isarn, de erfgenaam, getrouwd met Marie Suzanne de Valicourt, de markiezin van Villefort, ondergouvernante van de koninklijke kinderen, verliet deze plek voor prestigieuzere horizonten.

In 1760 kocht Jean-Louis Baldit, een gerenommeerde advocaat uit Villefort, het kasteel van Louis-François d'Isarn, inclusief zijn vruchtbare gronden en bijgebouwen. Maar de geschiedenis stopte daar niet, want in 1784 werd Victorin Bonnet-Ladevèze, rechter van de stad, de nieuwe heer. De Franse Revolutie verstoorde de gevestigde orde, en het kasteel, dat nationaal goed was geworden, werd verkocht aan Théodore Borrely en Joseph André van Villefort, nadat de vorige eigenaar door de revolutionaire onrust was gedwongen in ballingschap te gaan.

Het Kasteel van Castanet 4 In 1932 opent zich een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van het kasteel van Castanet wanneer Joseph Piton de eigenaar wordt, wat het begin markeert van een familieperiode die tot de jaren '60 zal duren. Het is een periode van rust, maar ook van onzekerheid, want de schaduw van de vernietiging hangt boven het kasteel. Het project van de dam van Villefort, dat tussen 1956 en 1957 werd gestart, dreigt een deel van de vallei, inclusief het kasteel, te doen verzwelgen. Gelukkig zorgt de inschrijving van het kasteel in het register van historische monumenten in 1964 voor een reddende bescherming, waardoor het gevaar van verdwijning wordt afgewend.

Onder de aegis van EDF wordt het kasteel toevertrouwd aan de intercommunal vereniging Villefort-Pourcharesses-Prévenchères, waarmee een nieuw hoofdstuk in zijn leven begint. Het wordt wakker voor de cultuur en wordt een etalage voor kunsttentoonstellingen, waar het kunstenaars en nieuwsgierigen tot 1992 verwelkomt. Van 1993 tot 1995 versiert het zich met de eerste camera’s, stille getuigen van de evolutie van de fotografie.

In 1997 geven drie verenigingen nieuw leven aan het kasteel door tentoonstellingen te creëren die het dagelijks leven van de inwoners van de regio tijdens de eerste helft van de 20e eeuw vertellen. Maar in maart 2000 slaat het lot genadeloos toe: een verwoestende brand vermaalt het kasteel tot stilte. Pas na een restauratie die in 2006 is voltooid, herleeft het kasteel uit zijn as, heropent het zijn deuren voor rondleidingen en tentoonstellingen, dankzij de betrokkenheid van de gemeentes, vastbesloten om deze getuige van de geschiedenis te behouden.

Oud vakantieshotel met een tuin aan de oever van de Allier, L'Etoile Gastenhuis ligt in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, de Ardèche en de Cévennes in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op de kruising van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72, GR®700 Régordane-pad, GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardéchoise Bergen, Margeride. Talrijke rondwandelingen voor wandelen en dagtochten per fiets. Ideaal voor een ontspannen en wandeltocht.