     
|
Pradelles in Haute-Loire |
     
|
|
|
Pradelles in Haute-Loire |
|
Verborgen tussen de kronkelige armen van de kloven van de Allier en de Loire ligt Pradelles, een juweel van groen en geschiedenis. Dit dorp, als een tijdsbewaarder, herbergt architectonische schatten zoals de majestueuze Poort van de Rots, de stoïcijnse vestingwerken, de Troon van de Engelsen die trots oprijst, en de Kapel van de Boetelingen, een stille getuige van de vroomheid van weleer.
Het “Castrum Pratellae”, een balkon op de geschiedenis, biedt een adembenemend uitzicht op de vallei van de Allier, die zich uitstrekt tot aan de toppen van de Mont Lozère in het zuiden. In het westen spreidt de Margeride zijn rug, een land van legendes waar het Beest van Gévaudan ooit terreur zaaide. Naar het oosten markeren de toppen de grens tussen de wateren die naar de Atlantische Oceaan stromen en die naar de Middellandse Zee. En in het noorden ontvouwt zich het Land van Pradelles, een patchwork van Velay en Vivarais, waar elk dorp zijn eigen pittoreske tableau herbergt.
Het Plein van de Halle, het kloppende hart van Pradelles, wordt omringd door een overdekte galerij, waaronder de echo's van de markten van vroeger nog weerklinken. De oude huizen, met hun stenen gevels en goed bewaarde geheimen, omringen de straten, terwijl de overblijfselen van de verdedigingswerken verhalen vertellen van moed en verzet.
Het Musée l’Oustalou en het Museum van het trekpaard zijn bewakers van de herinnering, die eraan herinneren dat Pradelles ooit een stad van groot belang was, zelfs beroemder dan Langogne. Maar de tijd en de vooruitgang hebben de kaarten herschreven, en met de komst van de spoorlijn bloeide Langogne op, terwijl Pradelles, ver van de spoorwegen, discreter werd.
Onder de stad passeert de oude weg de boog van het hospitaal, een zeldzaam overblijfsel van een wegziekenhuis uit de 17e eeuw, waar reizigers onder een beschermende gewelfde ruimte schuilgingen. Slechts enkele andere voorbeelden blijven bestaan, getuigen van een tijd waarin gastvrijheid een essentiële maar voorzichtige deugd was.
In de kapel Notre-Dame de Toute Grâce staat een vreemd gesneden stenen kansel en een wonderbare Maagd, ontdekt in 1512, die over de inwoners en de pelgrims waakt. De Oude Estrade, omringd door de muren van het kerkhof en de kapel van de Ribains, herbergt een standbeeld van Sint Gilles, als eerbetoon aan de pelgrims die hier al generaties lang halt houden in deze gezegende plek.
Bij de Kruis van Ardennes verliest het oog zich op het meer van Naussac en de uitgestrektheid van Gévaudan, een adembenemend panorama waar geschiedenis en natuur samensmelten in één doek.
Het was bij de poort van de Verdette waar op 10 maart 1588 een heroïsch episode uit de geschiedenis van Pradelles zich afspeelde. In deze onrustige tijden van religieuze oorlogen werd een protestantse troep dapper teruggedreven, en de aanvoerder van de aanvallers zag zijn helm gebroken door een krachtig geworpen steen. Jacques de Chambaud, hoewel gewond, overleefde om Henri IV te dienen, voordat hij in 1600 stierf.
Pradelles, gelegen op de route van Sint Gilles, blijft reizigers verwelkomen in zijn wegziekenhuis, een toevluchtsoord van vrede “buiten de muren”, waar naastenliefde zich vermengt met voorzichtigheid, een plek waar geschiedenis dagelijks wordt beleefd.
In de slipstream van Robert Louis Stevenson onthult Pradelles zich, een dorp waar het hout tot leven komt en wonderen zich weven in de stof van het dagelijks leven. Hier, in 1512, werd een mysterieuze en goddelijke statue van Notre-Dame ontdekt in een vergeten kist, begraven in de ingewanden van de aarde. Ze prijkt nu in de kapel, een heiligdom gebouwd door de vrome handen van de Dominicanen, waar elke steen een gebed vertelt.
De tijd heeft zijn werk gesculpteerd op de kapel van Notre-Dame, van de eerste steen die in 1613 werd gelegd tot de verhoging van de toren in 1655. De jaren hebben de kapel nieuwe versieringen gegeven, van 1867 tot 1876, en de toren veranderde in 1879 om de Bourdon te verwelkomen, wiens zware zang weerklinkt als een hemels roep. In 1889 komt er een stenen koepel, gekroond door het beeld van de Maagd, om dit heilige tafereel te completeren.
Van de Kapel van de Boetelingen is alleen de poort over, gegraveerd met de inscriptie “Societas Gonfalonis” - 1696, twee harten, twee kruisen van Malta. Een verre echo van de processies van de boetelingen, die de banier van de Gonfalon volgden, symbool van de passie van Christus.
De poort van Besset, de wachttoren van het zuiden van Pradelles, overziet de Lage Straat die kronkelt naar Entressac, omarmt het “Pad van Sint Gilles” en het “Pad van de Régordane”. Hier onthult de structuur van de poort zich, met zijn beschermende bogen en de ijzeren hek, een stille getuige van de afgelopen eeuwen. Hier redde Jeanne de la Verdette, in een uitbarsting van moed, Pradelles door Kapitein Chambaud af te wijzen, en verzegel zo haar naam in de geschiedenis.
En nu nodigt Pradelles je uit voor een tijdloze reis, in de kalmerende ritme van een fietsrail die door een landschap reist gevormd door water en het vuur van de vulkanen. Met familie of vrienden, verken een spoorlijn waar de natuur zijn rechten herwint, tussen bloeiende heidevelden, lensvelden en mysterieuze moerassen. Over 18 kilometer van ontdekking, laat je betoveren door de poëzie van een landschap dat zoveel te vertellen heeft.
Oud vakantieshotel met een tuin aan de oever van de Allier, L'Etoile Gastenhuis ligt in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, Ardèche en Cevennen in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op de kruising van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72, GR®700 Régordane-pad, GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardéchoise Bergen, Margeride. Talrijke rondwandelingen voor wandelen en dagtochten per fiets. Ideaal voor een ontspannen en wandeltocht.
Copyright©etoile.fr