Allierfloden i Luc i LozèreDer Fluss Allier in Luc in LozèreEl río Allier en Luc en LozèreIl fiume Allier a Luc in LozèreΟ ποταμός Allier στο Luc στην ΛοζέρAllier-floden ved Luc i Lozère

De rivier de Allier

Allier-joki Lucissa LozèressäElven Allier i Luc i LozèreThe Allier River in Luc in Lozère洛泽尔的卢克的阿利耶河Река Аллье в Lucе в ЛозереLa rivière de l'Allier
De rivier de Allier in Luc

De rivier de Allier in Luc 1De Allier ontspringt bij Moure de la Gardille in de Margeride-bergen, op 1.503 meter hoogte, nabij Chasseradès.

De Allier is een wilde en ongetemde rivier die het hart van Frankrijk doorkruist over een afstand van 410 kilometer, tot aan zijn samenvloeiing met de Loire bij de bek van de Allier. Onderweg geeft hij zijn naam aan een departement dat hij van zuid naar noord doorkruist over 120 kilometer, en biedt hij gevarieerde en goed bewaarde landschappen, rijk aan biodiversiteit.

De Allier is een levendige rivier die in het ritme van zijn hydraulische zijtakken ademt, deze secundaire armen die als longen en kweekvijvers voor de vissen fungeren. Deze vochtige gebieden zijn ook favoriete plaatsen voor de hengelsport, die veel liefhebbers naar de oevers van de Allier trekt. Maar de rivier is niet makkelijk te temmen: wild en grillig slingert ze zich tussen de heuvels, vaak van bedding en debiet veranderend, eilanden, stallen, meanders en stroomversnellingen creëerend... Ze kan ook formidabel zijn tijdens haar overstromingen, die de geschiedenis en het geheugen van de bewoners hebben getekend.

De rivier de Allier in Luc 2De Allier verlaat Lozère na ongeveer vijftig kilometer in dit departement te hebben afgelegd. Zijn kristalheldere water, van uitzonderlijke viskwaliteit, herbergt een populatie van glanzende forellen, evenals een inheemse populatie van schaduwforellen, die de trots van de rivier zijn. Tijdens de paaiperiode pronken de grote mannelijke schaduwen met een donkere, metallische kleur, kenmerkend voor de "Allier"-stam. In deze koude en levendige wateren overschrijdt de forel zelden de 30 centimeter in de kloven, maar compenseert het zijn bescheiden formaat met een buitengewone vechtlust. Andere soorten bevolken de Allier, zoals de stingsild, de grondels, de schubs en de barbeel, evenals de winde en de elrits, die overvloediger zijn in de benedenstroom.

Sinds de vernietiging van de hydro-elektrische dam in Saint-Étienne-du-Vigan kan de Atlantische zalm weer de Allier opzwemmen tot zijn bronnen en zijn ancestrale paaigebieden bij Luc terugvinden.

Vanaf La Bastide-Puylaurent, waar de Allier nog maar een bescheiden beek is, neemt de rivier in omvang toe en breidt de vallei zich uit. Tot aan Langogne, 20 kilometer verderop, vloeien zijn heldere wateren in een opeenvolging van rustige zones en stroomversnellingen, in het hart van een bedding die in graniet is uitgegraven en op sommige plaatsen basaltstromen onthult, getuigen van de ingang van de Allier in een gebied van oude vulkanische activiteit.

De rivier de Allier in Luc 3De overgrote meerderheid van de oevers is vrijgemaakt, wat het mogelijk maakt voor beginners om te vliegvissen, terwijl iets meer ervaren vissers kunnen proberen om de schaduw te lokken, die aanwezig is vanaf het gehucht Rogleton, benedenstrooms van La Bastide.

De Allier is een doorgang en broedplaats voor vele vogelsoorten, waaronder roofvogels zoals gieren, zwarte wouwen, buizerds, torenvalken of de witte kopzeearend. Je kunt ook watervogels zien zoals grijze reigers, aalscholvers, wilde eenden, ijsvogels of beekjuffers. In de ondergroei kun je het gezang van meesjes, roodborstjes, lijsters of spechten horen.

De rivier wordt omringd door een gevarieerde vegetatie, die de diversiteit van bodems en klimaten weerspiegelt. Op de plateaus vind je planten die aan droogte zijn aangepast, zoals jeneverbes, buxus, lavendel of wilde orchideeën. In de kloven ontdek je vochtigere soorten, zoals wilgen, elzen, essen of varens. Op de hellingen bewonder je bossen van beuken, eiken, dennen of sparren.

De rivier de Allier in Luc 4De zalmen van de Allier behoren tot de Loire-Allier-stam, de laatste in Europa die een ongelooflijke prestatie levert: duizenden kilometers afleggen tussen Groenland en Frankrijk. Deze majestueuze vissen worden geboren in het pure en wilde water van de Allier, waar ze groeien en bloeien gedurende hun eerste jaren. Daarna beginnen ze een lange migratie naar de Atlantische Oceaan, waar ze een overvloed aan voedsel vinden en hun seksuele volwassenheid bereiken. Na enkele jaren duwt hun onweerstandelijke instinct hen terug naar hun thuisrivier om zich daar voort te planten.

Deze buitengewone reis vereist een opmerkelijke aanpassing van hun metabolisme om van zoutwater naar zoetwater over te schakelen, evenals een weerstand tegen tal van gevaren, zoals overbevissing, vervuiling, klimaatverandering, dammen of roofdieren. Helaas is de Atlantische zalm een bedreigde soort wiens populatie sinds de jaren '80 dramatisch is gedaald. In 2022 werden slechts 245 zalmen in de Allier waargenomen door het Nationale Instituut voor Wilde Zalm.

Er worden acties ondernomen om deze emblematische soort te beschermen en te herstellen, zoals het herinrichten van sommige dammen om de doorgang voor de zalmen mogelijk te maken, of het vergroten van het bewustzijn van het publiek over het belang van het behoud van biodiversiteit en waterkwaliteit. De Atlantische zalm is een vis die bewondering afdwingt met zijn uitzonderlijke levenscyclus en aanpassingsvermogen. Het is ook een symbool van de geschiedenis en cultuur van de mensen die langs de Allier leven.

De Régordane-route, een oude pelgrimsweg, volgt de vallei van de Allier. Tijdens zijn vierde etappe gaat hij tussen Luc en La Bastide-Puylaurent. Het landschap wordt gekenmerkt door de rivier de Allier en de Cévenol-trein, die we grotendeels volgen. De panorama's openen zich naar de Cévennes, en de flora verandert terwijl we ons naar de waterscheiding begeven. Voordat je La Bastide-Puylaurent bereikt, kun je ook een omweg maken naar de Abdij van Notre-Dame-des-Neiges door het GR®70 Stevenson-pad te volgen.

***

De rivier de Allier in Luc 5Er was eens, aan de kronkelige oevers van de rivier de Allier, een visser genaamd Étienne. Woonachtig in het kleine dorpje Luc in Lozère, was Étienne bekend om zijn uitzonderlijke talent om zalm te vangen. Elke ochtend, bij dageraad, stond hij op voordat de zon haar neus liet zien, en bereidde zorgvuldig zijn hengels en aas voor. De rivier de Allier, met zijn kristalheldere water en woelige stroomversnellingen, was een magische plek. De zalmen, met hun zilveren schubben, zwommen deze rivier op om zich voort te planten, en Étienne kende alle geheimen van hun migratie. Hij wist dat, om deze majestueuze vissen te vangen, men de cycli van de natuur moest respecteren en veel geduld moest hebben.

Op een dag, terwijl de lente op zijn hoogtepunt was en wilde bloemen de oevers versierden, ging Étienne zitten op een plek die hij bijzonder leuk vond, waar de rivier een klein kalm bassin vormde. Hij wierp zijn lijn uit en ging op een steen zitten, genietend van het zachte gezang van de vogels en het murmelen van het water. Na enkele uren wachten voelde hij een sterke trek aan zijn hengel. Het was een zalm, de grootste die hij ooit had gezien! De strijd was intens. De zalm, met al zijn kracht, probeerde te ontsnappen, maar Étienne was vastberaden. Hij wist dat deze vis een trots zou zijn voor hem en zijn dorp.Met een vaardigheid die hij in de loop der jaren had verworven, slaagde hij er uiteindelijk in om de zalm uit het water te trekken. Verbazing wekkend door zijn schoonheid, besloot Étienne hem vrij te laten, en realiseerde zich dat de echte magie van de visserij niet alleen lag in de vangst, maar ook in het respect voor de natuur en het behoud van haar rijkdom.

Terug in het dorp vertelde hij de kinderen uit de omgeving over zijn avontuur, en gaf hen zijn liefde voor de rivier en haar bewoners door. Zo werd Étienne niet alleen een zalmvissen, maar ook een bewaker van de rivier de Allier, die bewustzijn wekte over het belang van het beschermen van dit ecosysteem. En zo verzamelden elk jaar, in het zalmseizoen, de inwoners van Luc zich om de rivier te vieren, de traditie van Étienne te eren en ervoor te zorgen dat de schoonheid van de Allier zou blijven bestaan voor toekomstige generaties.

 

L'Etoile Gastenhuis in Lozère

Oud vakantieshotel met een tuin aan de oever van de Allier, L'Etoile Gastenhuis ligt in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, Ardèche en Cevennen in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op de kruising van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72, GR®700 Régordane-pad, GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardéchoise Bergen, Margeride. Talrijke rondwandelingen voor wandelen en dagtochten per fiets. Ideaal voor een ontspannen en wandeltocht.

Copyright©etoile.fr