De geschiedenis van de Vans

Romeinse weg Duizenden jaren geleden, nog lang voordat de Romeinen het land van Gallië betraden, leefden mannen en vrouwen al in de regio van de Vans, in het zuiden van Ardèche. Ze hadden dolmen opgericht ter ere van hun doden en defensieve plaatsen om zich te beschermen tegen invallen. Op het plateau van de Croix de Bauzon hadden ze een oppidum gesticht, een versterkte stad, waar ze handel dreven en landbouw bedreven. Ze behoorden tot het volk van de Helvi, dat dapper bestreed tegen de Romeinse veroveraars, voordat ze zich met hen союзden.

De Romeinen brachten hun beschaving, taal en religie mee. Ze legden een Romeinse weg aan die Alba-la-Romaine met Uzès verbond en die door de Vans liep. Een oude Romeinse weg die de stad Alba-la-Romaine (Alba Helvia) verbond met Uzès (Ucetia). De weg liep door de Vans (Aventicum), een belangrijke stad in het Romeinse Gallië. Tegenwoordig is op verschillende plekken nog steeds zichtbaar, vooral op het plateau van de Lance, nabij de Vans. De weg bestaat uit een geplaveide weg met brede stenen plakken. De weg is ongeveer zes meter breed en wordt omgeven door greppels. Ze bouwden er villa’s, tempels en thermen. Ze verbouwden er wijn, olijven en tarwe. Ze bevorderden kunst en cultuur en lieten een blijvende stempel achter, die nog steeds zichtbaar is.

In de Middeleeuwen maakten de Vans weer een periode van voorspoed door. In de 10e eeuw bouwden de heren van La Garde-Adhémar het kasteel van Banne, dat de vallei van de Beaume gedurende eeuwen domineerde. Gelegen op een kalkstenen rots die de vlakte van Chassezac domineert, heeft het kasteel van Banne een lange en rijke geschiedenis.

De bouw begon in de 12e eeuw door de heren van Bane, toen het nog slechts een eenvoudig castrum was. In de loop der eeuwen werd het uitgebreid en getransformeerd tot een echte versterkte burcht, een van de krachtigste en meest weelderige uit het middeleeuwse tijdperk. In de 11e eeuw behoorde het kasteel toe aan de familie de Châteauneuf, later aan de familie de Joyeuse.

Vanaf de 15e eeuw werd het eigendom van de familie de Beauvoir du Roure, die het behield tot aan de Franse Revolutie. Het kasteel van Banne was getuige van vele belangrijke gebeurtenissen in de Franse geschiedenis. Het speelde onder andere een cruciale rol tijdens de Camps de Jalès, een serie royalistische en katholieke bijeenkomsten die plaatsvonden in de jaren 1790.

In 1792 werd het kasteel in brand gestoken door revolutionaire troepen als vergelding voor de betrokkenheid bij de Camps de Jalès. De ruïnes werden later verkocht aan een handelaar uit de Vans, die ze als steengroeve gebruikte.

Sint-Pieterskerk Sinds het begin van de 20e eeuw wordt het kasteel van Banne grondig gerestaureerd. Archeologische opgravingen brachten belangrijke resten aan het licht en er wordt hard gewerkt om de overblijfselen te consolideren en te beschermen voor toekomstige generaties.Vandaag de dag rijzen de ruïnes van het kasteel trots op de heuvel en bieden ze een schitterend uitzicht op de vallei van de Chassezac. Het terrein is gratis toegankelijk en vormt een onvervangbare plek voor geschiedenisliefhebbers en erfgoedliefhebbers.

Tapisserie Rondom de Sint-Pieterskerk, opgericht in de 12e eeuw, ontwikkelde het dorp de Vans zich, wat arbeiders, ambachtslieden en koopmannen aantrok. In dezelfde eeuw stichtten de benedictijner monniken het priorij van Notre-Dame-des-Vans, dat uitgroeide tot een bekend spiritueel en intellectueel centrum. Het priorij werd in 1137 gesticht door de abdij van Saint-Gilles-du-Gard. Het werd gebouwd op een locatie die al bezet was door een Gallisch-Romeins heiligdom gewijd aan de godin Vesta.

Het priorij kende een periode van voorspoed in de 12e en 13e eeuw, maar begon daarna te vervallen vanaf de 14e eeuw. Het bestaat uit een kerk, een cloister en kloostergebouwen. De kerk heeft een romaanse stijl en werd gebouwd in de 12e eeuw. Sinds 1927 is het erkend als monument. Het cloister is eveneens romaanse stijl en dateert uit de 12e eeuw; het ligt nu in puin. De kloostergebouwen werden in verschillende periodes gebouwd en vertonen diverse stijlen. In het priorij bevindt zich een standbeeld van Maria dat een belangrijke bedevaartsoord is. Het houten beeld dateert uit de 14e eeuw en is ook erkend als monument sinds 1927.

In de 14e eeuw kreeg de Vans een versterkte muur, met 14 torens en 4 poorten, om zich te beschermen tegen plunderaars en bandieten. Tijdens de Honderdjarige Oorlog werden de Vans een belangrijke bolwerk, waar de koningen van Frankrijk en Engeland tegenover stonden. Het verhaal van de versterkte omwalling van de Vans in Ardèche is een fascinerend verhaal dat door de eeuwen heen loopt, gekenmerkt door belangrijke gebeurtenissen en invloedrijke personen. Laten we samen de verschillende fasen van de ontwikkeling bekijken. De bouw van de muur begon in de 12e eeuw, waarschijnlijk op initiatief van de heren van Vogüé. De oorspronkelijke omwalling bestaat uit stenen muren en waachtorens, ter bescherming van een bescheiden dorp.

In de 14e eeuw groeide de stad en werd de muur versterkt met nieuwe fortificaties, waaronder versterkte poorten en grachten. De Vans werden tijdens de godsdienstoorlogen een protestants bolwerk. De muur werd aanzienlijk verbeterd en gemoderniseerd om aanvallen te weerstaan. Er werden nieuwe bastions en kanonnen aangebracht, waardoor de stad veranderde in een echte vesting. Na het einde van de godsdienstoorlogen verliest de muur haar militaire belang. In de loop van de eeuwen worden de muren en torens geleidelijk afgebroken of omgevormd tot woningen. In de 20e eeuw worden inspanningen geleverd voor het behoud en de restauratie van de overblijfselen.

In de 16e en 18e eeuw beleefden de Vans hun gouden tijd. Dankzij de zijderoute, de teelt van zijde-rupsen, rijkte de regio rijker en moderniseerde ze. De geschiedenis van de zijde-rupsenteelt, de sericultuur, in de Vans in Ardèche gaat terug tot de 15e eeuw. Het bereikte zijn hoogtepunt in de 19e eeuw en werd een belangrijke economische activiteit voor de regio. De introductie van sericultuur in de Vans wordt toegeschreven aan de familie Ventabren, mede-heerders van de Vans vanaf de 15e eeuw. De moerbeiteelt, essentieel voor de voeding van de zijde-rupsen, ontwikkelt zich en wordt een alomtegenwoordige cultuur in het landschap van de Vans.

In de 18e eeuw neemt de sericultuur toe met de oprichting van sericultuurbedrijven (teelten van zijde-rupsen) en filaturetten (zijden garenproductie). De 19e eeuw markeert de gouden tijd van de sericultuur in de Vans. Zijde wordt een luxeproduct dat zeer gewild is, en de stad boekt economische voorspoed dankzij deze activiteit.Vanaf het einde van de 19e eeuw begint de sericultuur geleidelijk af te nemen. De komst van kunstzijde en de internationale concurrentie, vooral uit het Verre Oosten, verzwakken de lokale productie. In de 20e eeuw verdwijnt de sericultuur in de Vans bijna volledig: de moerbeibomen worden gerooid en de sericultuurbedrijven verlaten. Enkele jaren geleden is er een heropleving te zien van ambachtelijke sericultuur. Lokale initiatieven proberen deze activiteit nieuw leven in te blazen, met de nadruk op haar traditionelle karakter en unieke vakmanschap.

Ardèche De Vans ontwikkelden zich tot een belangrijk handels- en ambachtelijk centrum, waar lakens, stoffen, hoeden, schoenen, meubels, sieraden, wapens enzovoort werden gemaakt. Veel herenhuizen en openbare gebouwen werden gebouwd, die de voorspoed en verfijning van de stad tonen. De Vans trokken ook de aandacht van wereldleiders. In 1629 maakten koning Lodewijk XIII en zijn minister Richelieu een halte hier tijdens hun campagne tegen de protestanten in Languedoc. In de 19e en 20e eeuw doorgingen de Vans moeilijke tijden. De sericultuur nam af aan het eind van de 19e eeuw, vanwege buitenlandse concurrentie en ziektes bij de zijde-rupsen.

De stad richtte zich daarna op toerisme en landbouw. In 1868 werd de spoorlijn Puy-en-Velay - Aubenas aangelegd, wat de handel en reizen vergemakkelijkte. Al in het midden van de 19e eeuw voedde de opkomst van de spoorwegen in Frankrijk de ambitie in de regio. Puy-en-Velay en Aubenas, twee belangrijke steden in het Centraal Massief, wilden ontsnappen aan isolatie en zich aansluiten op het nationale netwerk. In 1863 kwam het ambitieuze project van de Transcévenol tot stand, een spoorlijn die Puy-en-Velay met Aubenas zou verbinden via Saint-Cirgues-en-Montagne. Deze lijn, 87 km lang, zou Clermont-Ferrand met Nîmes verbinden en nieuwe economische kansen openen voor de regio. Het tracé van de Transcévenol bleek bijzonder complex. De doortocht door het bergmassief vereiste de bouw van indrukwekkende kunstwerken, zoals de 3.336 meter lange tunnel van Roux. De hoge kosten en technische moeilijkheden vertraagden de ontwikkeling aanzienlijk. Ondanks inspanningen en verklaringen van openbaar nut in 1906 en 1921, werd de Transcévenol nooit voltooid. De Eerste Wereldoorlog, de economische crisis en de opkomst van de auto markeerden het einde van het project.

Vandaag de dag zijn er nog steeds resten van de Transcévenol, zoals de tunnel van Roux, enkele bruggen en verlaten stations. Ze vormen stille getuigen van een onafgemaakte spoorwewdroom. Het verhaal van de Transcévenol is niet alleen dat van een mislukking, maar symboliseert ook de ambitie en de wil van de lokale bevolking om zich te verbinden met de wereld en hun gebied te ontwikkelen.Tegenwoordig wordt het idee van een spoorverbinding tussen Puy-en-Velay en Aubenas nog niet geheel opgegeven. Er lopen studies en overwegingen om alternatieve, meer kosteneffectieve oplossingen te verkennen, zoals de lichte trein of tram-trein.

De Vans werden een gerenommeerd kuuroord, waar mensen kwamen genieten van zuivere lucht en zon. Maar de stad werd ook zwaar getroffen door de twee wereldoorlogen, met veel slachtoffers en schade. In 1944 werden de Vans bevrijd door de verzetsstrijders, na hevige gevechten met de Duitse troepen.

In de 21e eeuw zijn de Vans een levendige en aantrekkelijke stad, met ongeveer 2700 inwoners. De stad staat bekend om haar historische en natuurlijke erfgoed, dat veel bezoekers aantrekt. Toerisme is een belangrijke economische activiteit die kwaliteitsvolle en diverse diensten biedt. De Vans zijn een ideaal vertrekpunt voor wandelingen, fietsen en klimmen in de prachtige landschappen van Ardèche. Ook is de stad trots op haar geschiedenis, tradities en bekende persoonlijkheden zoals Jean-Étienne Championnet, generaal van de Franse Revolutie; Pierre-Paul Riquet, ingenieur en bedenker van het Canal du Midi; en Charles-Ferdinand Ramuz, Zwitserse schrijver.

Oud vakantieshotel met een tuin aan de oever van de Allier, L'Etoile Gastenhuis ligt in La Bastide-Puylaurent tussen de Lozère, Ardèche en Cevennen in de bergen van Zuid-Frankrijk. Op de kruising van de GR®7, GR®70 Stevensonpad, GR®72, GR®700 Régordane-pad, GR®470 Bronnen en Kloven van de Allier, GRP® Cévenol, Ardéchoise Bergen, Margeride. Talrijke rondwandelingen voor wandelen en dagtochten per fiets. Ideaal voor een ontspannen en wandeltocht.